Pravda aan de Noordzee

 Alleen door haar burgers bang te maken voor een niet bestaand probleem en op te zadelen met schuldgevoel probeert deze overheid draagvlak te creëren.
13-7-2019

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

De Pravda (Russisch: Правда; De Waarheid) is een Russisch dagblad dat van 1917 tot en met 22 augustus 1991 het officiële orgaan van het Centraal Comité van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie was. Bron.

Soms vraag ik mij af of Nederland niet een eigen stille Pravda herbergt. Onlangs mochten wij ons namelijk verbazen over een nieuwe poging van ons aller NOS om de angst voor de weerlegde CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) weer eens aan te wakkeren. Heeft de NOS zich tot taak gesteld het draagvlak voor het klimaatbeleid te verbreden? Acht de NOS zich de Nederlandse spreekbuis van het IPCC? Wil de NOS de spreekbuis zijn van de marxistische ideologie van Maurice Strong, inmiddels overleden, de man die de moderne maatschappij te gronde wenste te richten? Het zou zo maar kunnen, want dit is ook de wens van de neo-communisten in de gedaante van D66, GroenLinks, PvdA, SP, Denk, PvdD en CU.

Wij weten inmiddels dat de NOS niet al te objectief is.

De voormalige baas van de NPO Hagoort stelde herhaaldelijk: geen objectieve verslaggeving na te streven over het klimaat. Hij vindt dat de NPO de Nederlandse politiek moet aansporen om feller op te treden tegen klimaatverandering. Hagoort zei dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde te stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is. Bron.

Zij (VN-IPCC) hebben gelijk, daarom geloven wij dat zij gelijk hebben, stelde de NOS als cirkelredenering in antwoord op een klacht:

Echter, niet volgens de nieuwsorganisatie NOS maar volgens een bijzonder groot deel van de wetenschap zitten op dit moment de beste bewijzen, de hardste cijfers en sterkste argumenten bij de onderzoekers die stellen dat de aarde opwarmt en het klimaat verandert, en dat daar beter iets aan gedaan kan worden. Bron. Zie ook de klacht tegen de NOS.

Een cirkelredenering. Niemand bovendien betwist opwarming. Wel de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) waar iedereen het over heeft. Zie dus ook nu weer de NOS. Wat denkt de NOS nu eigenlijk te bereiken vragen wij ons sceptici af? Wat verhindert de NOS om eens breder te kijken i.p.v. zich als een mossel voor het leven vast te hechten aan de ideologische IPCC-steen? Welk wetenschappelijk bewijs zien sceptici volgens de NOS over het hoofd? Anders gesteld: waarom hebben sceptici geen recht op een gelijkwaardig podium voor hun mening? Hoor en wederhoor, toch?

Deze elementaire plicht heeft de NOS ook nu weer verzaakt. Aldus sluist zij thans kritiekloos een bedelbrief van de ontwikkelingslanden via de VN aan ons door: “Elke week gebeurt een milieuramp”, kopt de NOS. Tamelijk overtrokken bij een fikse regenbui, storm of een poosje droogte; alsof dit vroeger nooit gebeurde! Stemmingmakerij. Zo is wel duidelijk:

Mizutori vindt dat we niet alleen over de reductie van broeikasgassen moeten praten, maar ook over het versterken van infrastructuur om de effecten van klimaatverandering op te vangen. Onder andere huizen, wegen, spoorbanen, fabrieken en elektriciteitsnetwerken moeten minder kwetsbaar worden gemaakt voor overstromingen, droogtes, stormen en andere vormen van extreem weer.

Dit is een open deur intrappen, want adaptatie aan klimaatveranderingen is van alle tijden. Men lijkt overigens te veronderstellen dat al die soorten van weersextremen zich overal zullen voordoen. En verder, nooit gehoord van Elizabethsvloed 1 en 2, Allerheiligenvloed, Thomasvloed et cetera. De lijst is indrukwekkend. Stemmingmakerij dus allemaal. De NOS gaat verder:

Dat gebeurt nu nog veel te weinig, zegt de Japanse VN-diplomaat. Infrastructuur moet “veerkrachtig” zijn. “We hebben het over een klimaatnoodtoestand en een klimaatcrisis, maar als we hier niet mee aan de slag gaan, zullen we niet overleven.” Bron.

Toe maar, toe maar, wat een omineuze retoriek! Wee u verworpenen der aarde! Beetje wonderlijk is bovendien deze schets van de NOS, want de aanhangers van de inmiddels verworpen CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) hebben het steeds over rampen die zich pas manifesteren na 2050, en niet nu al zoals in het NOS-artikel. Pas als volgens hun inmiddels gefaalde modellen de aarde in 2050 echt heel vreselijk zou zijn opgewarmd met misschien wel 3 graden C, dan barsten de rampen los.

Hoe verhouden deze uitspraken zich nu tot elkaar? Intrigerend is ook hoe het zit met die hongersnoden in Ethiopië en India van de jaren 70. Gek dat we hier nooit meer iets van horen.

Het is dan ook verloren moeite om feiten van het tegendeel op bovenstaand rampenverhaal van de NOS te geven, want net als de Overheid, is de NOS gevangen in het parallelle universum van het groepsdenken, en dus onwillig tot kritisch denken. Liesbeth Wytzes, columniste bij Elseviers Weekblad schetste op vermakelijke wijze een dergelijke hedendaagse gang van zaken. Duidelijk komt dezelfde overspannen wijze van berichtgeving door veler onze media naar voren:

Het einde der tijden is weer eens aangebroken, dit keer door een helse hittegolf van 2 dagen. De kranten en andere media buitelen over elkaar heen om dit verschrikkelijke feit te behandelen. […] Vroeger was je blij als de zon een keer scheen, nu is het angstaanjagend geworden, kun je alleen maar de deur uit met een enorme hoed en zonnebril op, van onder tot boven ingesmeerd met zonnebrand factor 90 (en dat graag elk uur herhalen). En, het Nationaal Hitteplan is geactiveerd! Zo’n hitteplan, waaruit bestaat dat eigenlijk? Even kijken: zoek de schaduw op. Smeer de huid in met zonnebrandcrème. Drink voldoende. Draag dunne kleding. Nou, daar kom je zelf inderdaad niet op.

Natuurlijk is dergelijke berichtgeving slechts op effectbejag gericht. Om de angst er bij de burger/klimaatmelkkoe in te rammen opdat deze zich gedwee door de Overheid via de energierekening laat beroven. Lees maar:

Records sneuvelen alsof het niets is. Elke dag vaardigt het KNMI wel weer een noodcode uit, in alle kleuren van de regenboog. Je bent blij als er eens een dagje zonder zo’n waarschuwing tussendoor schiet. […] Veel mensen worden daar bang door, en het is inderdaad lastig om niet te ontkomen aan de klimaatangst als je dag in dag uit wordt geconfronteerd met rampzalige berichten over het ‘extreme’ weer, zo sensationeel gebracht dat je werkelijk denkt dat het apocalyptische tijden zijn. Die angst wordt alleen maar groter door de onophoudelijke dramatische berichtgeving.Bron.

Draagvlak voor de klimaatplannen zal dit niet versterken, want de burger/klimaatmelkkoe begint zich ook af te vragen waar deze overheid eigenlijk mee bezig. Immers, wij mogen ons afvragen hoe competent deze Overheid eigenlijk is. Onderwijs is onder de maat, UWV faalt, Defensie is niet voor haar taak berekend, eender geldt voor het politieapparaat, zo ook de belastingdienst. Wat te denken van de falende integratie van (economische) vluchtelingen, het uitzettingsbeleid, de problemen bij Justitie? Het Romeinse Rijk werd onbestuurbaar door zijn omvang. Thans lijkt complexiteit de overheid te belemmeren bij haar bestuurlijke taken.

De overheid zelf vergroot die complexiteit extra door haar energie- en klimaatbeleid. Hierdoor gaat immers een complete maatschappij op de schop zonder gestructureerde aanpak of richting en met de zekerheid dat het effect onmeetbaar zal zijn en de verspilling navenant astronomisch, omdat adaptatie taboe is. Zo verwoestend kan het effect zijn van groepsdenken. Alleen door haar burgers bang te maken voor een niet bestaand probleem en op te zadelen met schuldgevoel probeert deze overheid draagvlak te creëren. De Pravda aan zee.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)