Klimaatbeheersing is een ideologische luchtspiegeling
10-7-2019
Een gastbijdrage van Paul Scheffer.
We worden dagelijks door de politiek en de media overspoeld met de voordelen van duurzaamheid, waardoor we vergeten, dat er vele verzwegen nadelen aan deze ideologisch gewenst duurzame transitie kleven, vooral gebaseerd op de onwetenschappelijke mythe van een veronderstelde thermostaatknop aan de aarde om een vermeende catastrofale klimaatverandering te kunnen voorkomen (VN-IPCC).
Ideologisch visioenen en valse propaganda door de politieke leiders
Een van de belangrijkste obstakels die de toepassing van duurzaam beleid in de weg staat, is de spanning die bestaat tussen de ideologische behoefte aan duurzame oplossingen en de grote achterstand van de techniek. Dit leidt ertoe dat er heden slechts duurzame visioenen zijn van een ideologisch gewenste klimaatbeheersing in de hele verre toekomst, waarbij de haalbaarheid van de politieke klimaatdoelstellingen volstrekt als ideologisch en onwetenschappelijk groepsdenken kan worden betiteld (zoals 100% isolatie, warmtepompen, beperking luchtvaart en scheepvaart).
Klimaatbeheersing is een ideologische luchtspiegeling
Op dit moment ontwikkelen mondiale productie- en consumptiepatronen zich in tegenovergestelde richting, waarbij klimaatbeheersing een ideologisch luchtspiegeling is. Bovendien zijn er ook talloze negatieve repercussies op de politieke doelstellingen die door het duurzame beleid zelf worden veroorzaakt. Deze staan haaks op de ideologische gewenste economische en duurzame transitie (bijvoorbeeld “van het gas los”).
Altijd “gunstige” berekeningen maar vooral achterlopende technologie en R&D
De overheid zelf houdt de burger in constante economische onzekerheid, met wisselende “gunstige” berekeningen (PBL), waarbij steeds maar een gedeelte van de in werkelijkheid veel hogere ecolasten wordt gepresenteerd. Daarnaast worden de bijkomende economische nadelen vaak verzwegen.
Bio is vooral niet duurzaam
Aan de ideologisch bedachte oplossingen, die thans als duurzaam worden gepropageerd, kleven nadelen die worden genegeerd. Dit geldt bijvoorbeeld voor de biologische landbouw of bij diverse “duurzame”, maar juist meer CO2-uitstotende energiebronnen, door hun milieumilieuvervuiling, hun natuurdestructie en hun economische balansverstoring. Zij zijn zelfs strijdig met de doelstellingen van het klimaatbeleid (zoals biomassa).
Alles wordt gestaag duurder maar bepaald niet alles wordt duurzamer
Hoewel duurzame ontwikkeling vooral ideologisch verondersteld kan bijdragen aan het beëindigen van armoede in de wereld en ook vooral ideologisch verondersteld de maatschappelijke ongelijkheden kan verkleinen, zijn er vooral negatieve gevolgen voor de betrokken burgers, door het duurder worden van de kwaliteit van leven, voeding, transport, productie en behuizing.
Gedwongen de broekriem aantrekken voor de armen der naties om het klimaat te redden
De vermindering of volledig afzien van goedkope en hoogwaardige fossiele energie, vereist een geheel nieuwe technische vèr ontwikkelde infrastructuur. Het dwingt de maatschappij tot nieuwe consumptie- en productiepatronen. De economische transitie naar duurzaam zal leiden tot een aanzienlijke verhoging van de kosten van levensonderhoud. (Voor Nederland alleen al zal de transitie € 1000 miljard of zelfs meer vergen.) Vooral de lagere inkomensgroepen en bewoners van arme ontwikkelingslanden zullen daarvan de dupe zijn.
De verschillen in arm en rijk zullen verder toenemen in de wereld in huidig klimaatbeleid
Veranderingen in duurzaam gebruik door nieuwe niet-fossiele energie bronnen zullen ertoe leiden dat verschillende industrieën hun activiteiten zullen verminderen of in het uiterste geval helemaal zullen stoppen. Dit kan tot verhoogde werkloosheid leiden voor veel werknemers in diverse takken van industrie, toelevering en handel.
Duurzaam doelstellingen en klimaatdoelstellingen zijn beide wetenschappelijk zeer twijfelachtig
Patrick Moore.
Het is goed alle duurzame energie-oplossingen opnieuw kritisch wetenschappelijk te analyseren op hun schadelijke natuur- en milieu-effecten. Dat geldt bijvoorbeeld voor de bouw van nieuwe biomassa-centrales (zonder de wettelijk verplichte milieu-effect-rapportage). Dat geldt ook voor de consequenties van “van het gas los”, voor windparken die maar maximaal 40% van het jaar energie leveren, voor de volledig elektrische auto’s die het milieu meer vervuilen dan een “vuile” dieselauto of hybride auto. Daarnaast is er de gestaag groeiende wetenschappelijke twijfel aan de zogenaamde desastreuze CO2-uitstoot als primaire oorzaak van de klimaatverandering door een groeiend aantal kritische analisten en wetenschappers die het ideologische VN-IPCC de rug hebben toegekeerd (zoals Moore, Christie, Curry, Lindzen, etc.)
De klimaatdoelstellingen zijn onhaalbaar en de schade is groter dan het nut
Richard Lindzen.
Alle pogingen tot stoppen van de klimaatverandering door klimaatbeleid zullen dus falen, voor wat als een ideologische verzonnen probleem is te betitelen. En de beoogde energietransitie zal de economie zwaar beschadigen en slechts de kloof tussen een groeiende groep van mensen die in energie-armoede leven en een rijke groene elite verdiepen. Ook de aantasting van het milieu en de natuur door het huidig duurzaamheidsbeleid, vooral elders in de wereld, dient te worden beëindigd.
De huidige klimaat- en energie-politiek heeft de connectie met de toenemend groeiende aantallen kritische mondige burgers verloren
De politiek loopt bangelijk achter de – door de overheid gefinancierde – actievoerende milieubeweging en ideologische NGO’s aan. Hoewel met duurzaamheid een betere kwaliteit van het leven wordt beoogt in de verre toekomst, wordt geen rekening gehouden met de nadelige neveneffecten voor de bevolking in het heden. Aangezien de overgang naar een milieuvriendelijker industrie duurder en moeilijker te realiseren is vanwege alle bovengenoemde punten, bestaat het aanzienlijke risico dat de verbinding met de burgers en kiezers in de samenleving sterk in gevaar komt (klimaatwet).
Duurzaamheid zonder ernstige maatschappelijke schade bestaat niet
De kosten om de uitstoot van broeikasgassen met huidige “duurzame” oplossingen te verminderen zijn wereldwijd enorm. De politieke argumenten om Nederland in deze een voortrekkersrol te laten spelen, zijn inmiddels volstrekt onhoudbaar gebleken. De klimaatwinst is onmeetbaar, de scepsis en de maatschappelijke weerstand zijn immer groeiend (gele hesjes).
0 reacties :
Een reactie posten