Naar de bliksem … of toch niet?

Het ontbreekt de Overheid aan gezond verstand en staatsmanschap om vraagtekens te zetten bij het door het IPCC opgelegde beleid.

12-4-2019

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Wij konden weer eens genieten van een artikeltje over de invloed van CO2 op die, door onze schuld veroorzaakte, verschrikkelijke opwarming die wat moeite heeft om zich daadwerkelijk te manifesteren. Een opmerkelijk misleidende onvolledige uiteenzetting die lezers op het verkeerde been zet. Duidelijk negeert de atmosferische chemicus waterdamp, het absorptiespectrum ervan, het logaritmisch effect van CO2 en de Wet van verzadiging. Zie hier.

Zoiets als dit past in het beeld waarmee dergelijke bewoners van de ivoren toren aldoor de politiek beïnvloeden om subsidiegeld binnen te halen met als pressiemiddel de burger de stuipen op het lijf jagen. Doemdenkers dus uit eigenbelang.

Doemdenkers hebben zelden een recept om de gang der zaken te keren. Immers, als je zeker bent van een rampzalig einde dan is het zinloos iets te bedenken dat deze einduitkomst zou kunnen veranderen. De ondergang is voor doemdenkers een zekerheid die het karakter heeft van een religie. De bestemming van de ondergang heeft de aantrekkingskracht van een oordeel dat niet te bestrijden valt. Hoe kun je bewijzen dat doemdenkers ongelijk hebben?

Het IPCC stelt evenwel dat modellering over langere termijn onmogelijk is vanwege het non-lineaire chaotische karakter van de klimaatprocessen en het ontbreken van vele natuurlijke factoren. Dit houdt de beroeps-onheilsprofeet niet tegen. Als de ontwikkelingen toch minder onheil inhouden, schuiven ze hun onheilsprognose wat verder naar de toekomst.

De media, met name het NOS-journaal zijn hen hierin behulpzaam. Doemprofeten hebben altijd gelijk: is het niet vandaag, dan wel overmorgen. Kortom, wij zijn het slachtoffer van de bekoring bij doemprofeten – zeker die van het klimaat – van een ongekende inktzwarte toekomst.

Het is voor vele zich klimaatwetenschappers noemenden een welkome bron van aandacht en een robuust subsidie-verdienmodel. En ja, deze verleiding ligt ook op de loer: de voorspelling. Maar voorspellen berust uiteindelijk op bluffen (statistische manipulatie, zie Mann’s hockeystickgrafiek) en wensdenken (falende modellen). Beide vormen uiteindelijk de falsificatie van de klimaatmodellen en de 95% zekerheid van die modellen in het IPCC-rapport AR5.

Die zekerheid is een hersenschim gebleken zoals ook het geval met de Noordpool ijsvrij en ander grossieren in rampen (denk bijvoorbeeld aan Ehrlich). Zie deze kleine bloemlezing. Eerst zouden de Malediven onderlopen, let wel al heel wat jaren geleden. Zie hier. Vervolgens zijn er een slordige 50 miljoen klimaatdoden zoek geraakt. Zie hier.

Ook het alarmisme rond de nakende nieuwe ijstijd in de jaren 70 jaren is leerzaam. Toen maakte men zich zorgen, maar ontbrak een zondebok dat als verdienmodel kon dienen. CO2 deed even niet mee. Zie hier.

Leerzaam is dit overzicht over de berichtgeving en de hypothese rond een ijsvrije Noordpool. Zo lezen we:

Whalers in the North Atlantic in 1815 and 1816 described an unprecedented breaking up of the ice in the Davis Strait, that had apparently sent icebergs as far south as 40°N. The prevailing theory held that seawater could not turn to ice (supported by observations that melted icebergs released fresh water), and therefore that all Arctic ice formed around coastlines. It further held that the waters around the North Pole might therefore be ice-free, forming an Open Polar Sea.

Zie hier.

En ja, ook toen gold het toverwoord ongekend. Een toverwoord om autoriteit af te dwingen, maar in werkelijkheid een holle kreet. Immers, ten opzichte van wanneer? En zo ging het maar door in de jaren daarna. Niemand in de ivoren toren die thans op de gedachte komt dat er sprake kan zijn van een natuurlijke cyclus genaamd AMO te midden van vele andere natuurlijke cycli. Het zou je verdienmodel maar in gevaar brengen.

Klimaatalarmisme hinkt i.t.t. de echte doemdenker, zo lijkt het, op 2 gedachten: klimaatbeleid, kennelijk is het wel mogelijk iets te kunnen doen aan die ‘onafwendbare’ rampen – die overigens nooit uitkomen. Klimaatalarmisten blijken andere bedoelingen te hebben, want anders had transitie niet zo’n prominente en dwingende plaats ingenomen (zelfs bestuurlijke dwang). Ja ja, het verdienmodel zullen ze bedoelen, subsidie-inkomsten borgen voor de ivoren toren van de zich klimaatwetenschappers noemenden. Oftewel: u kunt bij het aflatenloket van Al Gore en het VNO-NCW uw giften kwijt in ruil voor de fopspeen van het planeet reddende goede gevoel en het Klaver-Jetten minzame strelen als ware u hun schoothondje, hoewel zij blijk geven geen enkele wetenschappelijke kennis te hebben van het onderwerp. Gegeven hun achtergrond is dit niet verwonderlijk.

Hoe dan ook klimaatprojecties zijn gedoemd tot mislukking. Waarom zou de Overheid dan toch het klimaatbeleid hierop baseren? Een gezond denkend mens kan ofwel twijfelen aan de cognitieve vaardigheden van de huidige coalitie, ofwel twijfelen aan de bedoelingen, ofwel zich zorgen maken over het effect van marxistisch gestuurd groepsdenken en indoctrinatie op scholen.

Het ontbreekt de Overheid aan gezond verstand en staatsmanschap om vraagtekens te zetten bij het door het IPCC opgelegde beleid. Daarom laat de Overheid haar beleid bepalen door de onwetenschappelijke IPCC-bluf. In 1940 en tijdens de bezetting tot 1945 gold opeens de Duitse wet. Na 1990 geldt de IPCC-wet. Geen wonder dat steeds minder burgers zich een dergelijke links politieke IPCC bezetting laten welgevallen. Reden dat ze in verzet komen tegen de plannen om een niet bestaand probleem te bestrijden.

We kunnen vaststellen dat de CAGW-hypothese (door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) door overweldigende falsificatie irrelevant is geworden. Burgers hebben dus het volste recht zich af te vragen waar de Overheid mee bezig is.

We gaan helemaal niet naar de bliksem. Dit zijn maar bakerpraatjes van belanghebbenden binnen het Eco Industrieel Complex: een verdienmodel in perfecte symbiose met een marxistische agenda. Hoe banaal en misleidend kan valse nobiliteit zijn.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.