NVDE belooft 72.000 banen door Klimaatakkoord
Uit onderzoek van ECN blijkt dat er 72.000 banen zullen worden gecreeerd in de duurzame energie als het klimaatakkoord wordt aangenomen. Daarvoor gaan maar 11.000 banen in de fossiele energie verloren. De NVDE (Nederlandse Vereniging Duurzame Energie) stelt letterlijk:
Voor elke verloren baan in fossiele sectoren (kolen, olie) komen er zeven klimaatbanen terug. “Het Klimaatakkoord creëert een bloeiende economie, met volop klimaatbanen.” 

De grote klimaat-banenleugenmachine

Daar wordt alleen niet bijverteld dat dat het directe baneneffect is, en er in werkelijkheid een veelvoud aan banen verdwijnt.
Die 70.000 banen kosten namelijk ruwweg 70.000 x €50.000 = €3,5 miljard per jaar, die door iemand betaald moet worden.
Dat wordt vooral u, de burger, die dat geld niet meer uit kan geven in de winkels en aan vakanties, waardoor dat minstens evenveel banen in het MKB gaat kosten, en deels de staat, waardoor er minder verpleegsters en leraren betaald kunnen worden.
Maar die banen (minstens ook 70.000, maar uit ervaringen in andere landen blijkt dat een groene baan al gauw twee andere banen kost) rekent de NVDE niet mee.
Die 72.000 banen creëren dus helemaal geen bloeiende economie, maar een bloeiende NVDE, alsmede een flinke economische recessie.
Voor zover u het niet begrepen had: de NVDE is de lobbyclub van de bedrijven die al die klimaatmiljarden in hun zak gaan steken.
(NB. de €3,5 miljard voor de groene banen bewijzen dat de door alle media genoemde 1,9 miljard aan totale kosten van het klimaatbeleid ook gelogen moeten zijn, zoals hier al uitgelegd werd)
Paniekvoetbal van Rutte wordt doorzienMaar ook de bliksem-actie van Rutte na de presentatie van de rapporten van de planbureaus was  een staaltje volksverlakkerij van de bovenste plank: hij kondigde een drastische verlaging van de energiebelasting aan, en de invoering van een hoge CO2 belasting op de industrie, waardoor niet de burger maar het bedrijfsleven de prijs zou gaan betalen van het peperdure klimaatbeleid. Geheel gerustgesteld zou de burger op woensdag uiteraard weer zijn stem aan onze Grote Leider schenken, was uiteraard de bedoeling.
Ware het niet dat het CPB rapport keurig vermeldt dat 80% van die kosten door het bedrijfsleven weer gewoon aan de burger wordt doorgerekend. Het was dus een fake-oplossing van Rutte.
Blijkbaar zit er een grens aan het belazeren van de Nederlandse bevolking: uit een enquête van Maurice de Hond blijkt dat 81 procent denkt dat het verleggen van de klimaatkosten naar het bedrijfsleven alsnog door de burger betaald zal worden, en 72% denkt dat deze aankondiging vooral een verkiezingsstunt was van de coalitie.
Op beide punten gaf meer dan 50% van de stemmers op ALLE partijen uit 2017 aan de coalitie niet meer te vertrouwen.
Peiling Maurice de Hond
Rutte redeloos, radeloos en reddeloosDe opmerkzame lezer vraagt zich af: waar komen die laatste 20% vandaan, die niet aan de burger wordt doorberekend? Die moet dan uit de winst van de bedrijven of uit duurdere exportproducten komen. Beide zijn essentiële aspecten van het vestigingsbeleid: hoge energiekosten die de producten voor export duurder maken, of die niet door te berekenen zijn in ons land, maken Nederland een stuk minder interessant als vestigingsplaats voor internationale bedrijven.
Natuurlijk verplaatst Tata Steel onze hoogovens niet volgend jaar naar de Filippijnen als ze meer CO2-belasting moeten betalen dan dat ze winst maken, daarvoor zijn de investeringen veel te groot, maar men zal er niet over peinzen om nog in Nederland te investeren. Hun nieuwste, baanbrekend groene fabriek wordt bij nader inzien al in India in plaats van Nederland gebouwd. Ook de Rotterdamse haven is dit jaar al een paar miljard aan investeringen voor nieuwe bedrijven misgelopen. Die gaan naar Antwerpen, waar men (nog?) iets minder behept is met het CO2-virus.
De verklaring van Rutte is dan ook voor 80% fake en voor 20% een rechtstreekse oorlogsverklaring aan onze grote maakindustrie. En dat van de man die zijn reputatie en die van zijn partij een jaar geleden in het regeerakkoord nog op het spel zette door een dwaze, miljarden-kostende maatregel om louche aandeelhouders van onze multinationals in de kaart te spelen door te drukken, met als belangrijkste argument het vestigingsklimaat. Rutte is inmiddels blijkbaar volledig het pad kwijt.
Door de paniekplannen van het kabinet worden de burgers niet geholpen, en wordt de kern van onze economie het land uit gejaagd. En dat puur en alleen om een mooie beurt te maken voor de verkiezingen woensdag.
Het kapstok-artikel uit het rapport “De Kosten van het Energieakkoord”In het rapport over het Energieakkoord wordt in hoofdstuk 3 “Wie betaalt de rekening” uitgebreid ingegaan op deze problematiek. Daarbij wordt uitgelegd hoe alles wat dezelfde kilowattuur uit het stopcontact door het Energie- en Klimaatakkoord MEER kost dan zonder klimaatbeleid, hoe dan ook van onze welvaart afgaat.
Als dat in 2030 een miljard of tien is, dus circa €200 per maand voor een modaal gezin, dan kost het dat gewoon, en voelt dat gezin dat direct of indirect ook. Dat verandert niet door het anders te verrekenen, of met belastingverlagingen te compenseren. Het moet ooit door iemand betaald worden, en dat zal niet door de mannetjes op de maan gebeuren. En het vrijstellen van de laagste inkomens van deze kosten (via toeslagen of via verrekenen met het bedrijfsleven) maakt dat het klimaatbeleid de modale gezinnen al gauw (direct, en indirect via duurdere producten) 300 à 400 euro per maand gaat kosten.
Helaas hebben alle partijen behalve Forum voor Democratie en de PVV zich achter dit klimaatakkoord en zelfs de wurgende klimaatwet geschaard. Dit beleid zal dus worden ingezet, en pas worden teruggedraaid wanneer de bevolking echt in opstand komt tegen de ondragelijk hoge kosten. Maar dan is onze economie al grote schade toegebracht.
Waarom zoveel bedrijven opeens zo “duurzaam” zijnWat je in feite ziet gebeuren met het klimaatbeleid is dat een enorme geldstroom van al gauw tien miljard euro per jaar aan onze inkomens en collectieve voorzieningen wordt onttrokken, en naar een paar specifieke bedrijfstakken wordt verplaatst (inderdaad, de NVDE leden).
Dus een lager besteedbaar inkomen en minder verpleegsters, in ruil voor meer groene banen, maar met evenveel kilowatturen. Je levert dus flink inkomen en zorg in voor precies evenveel energie. Jouw niet geheel vrijwillige bijdrage aan het klimaatbeleid is dus een puur symbolisch opgelegd gebaar, zonder enig meetbaar effect op de wereldtemperatuur, dat jouw ongetwijfeld moreel hoogstaande groene bedoelingen moet benadrukken.
Die hoogstaande bedoelingen kun je, als je dat wilt, morgen nog eens onderstrepen met een rood potlood!