Hollands Kroon - ’Uitgestrekt, rustig en lieflijk’, zo zag Jaap Nawijn (66) zijn nieuwe werkgebied desgevraagd voorafgaande aan zijn aanstelling als burgemeester in de toen kersverse gemeente Hollands Kroon.
Mike Deutekom 2-2-2019
Nu hij komende woensdag - ruim zes jaar later - afscheid neemt, is de vraag of zijn ideeën over dit deel van de Noordkop strookten met de werkelijkheid.
,,Dat uitgestrekte, dat klopt zeker. Hollands Kroon heeft een enorm grondgebied. Dat beeld had geen bijstelling nodig. En bij dat ’rustig’ zag ik het landelijke leven voor me. Dat klopt ook wel.’’ Zijn werk was echter lang niet altijd rustig. ,,Dat kwam ook omdat we in Hollands Kroon wat nieuws gingen doen. De overheid, dat zijn de mensen met elkaar. In de loop der tijd moest dat ’geordend worden’. Als overheid hebben we daarop veel naar ons toe getrokken. Misschien wel te veel. Al die betutteling is niet nodig. ’’
,,In Hollands Kroon willen we meer ruimte geven. Erop vertrouwen dat mensen zelf heel veel kunnen zonder dat de overheid zich overal mee hoeft te bemoeien. Dat blijkt ook uit de circa tweehonderd initiatieven die de afgelopen jaren vanuit de bevolking hier zelf zijn genomen. Denk aan het tot stand komen van initiatieven als de Cultuurschuur in Wieringerwerf, de Oude School in Wieringerwaard en cultuurcentrum De Kolk, waar mooie verenigingsgebouwen zijn ontstaan. Van oudsher zijn kleine dorpen hechte gemeenschappen waar mensen samen zaken aanpakken. Als overheidsorganisatie moet je proberen dat te ondersteunen. Je hoeft niet altijd sturend op te treden.’’
Wildplassen
Goed voorbeeld voor deze manier van werken bij Hollands Kroon noemt hij het grotendeels schrappen van de gemeentelijke regeltjes in de Algemene Plaatselijke Verordening, de APV. ,,Daar kwam heel veel aandacht voor. Landelijke media, collega-bestuurders, iedereen wilde weten wat we gingen doen en hoe dat uit zou pakken. Bovendien werd het plan vertaald voor andere gemeenten. ’Mag iedereen dan zomaar in de Amsterdamse grachten plassen?’ werd mij gevraagd. Daar ga ik niet over. Maar in elke gemeente is de situatie verschillend. In Hollands Kroon staan er geen tientallen mensen hun behoefte op straat te doen als het artikel over wildplassen is geschrapt uit de APV. En als er een keer iemand met hoge nood achter een boom gaat staan, heb ik daar geen problemen mee.’’
,,Hier kan het gewoon, dat is gebleken. We hebben de thema’s veiligheid en volksgezondheid als speerpunten genomen. En als voor bepaalde zaken al hogere regelgeving (wetten, red.) bestaat, dan hoeft dat niet nog eens opgenomen te worden in de APV. Je moet mensen ook ruimte bieden, dat geeft lucht en zorgt voor nieuwe ideeën en initiatieven.’’
Dat past in het gedachtegoed dat hij aanhangt. Nawijn wordt wel gezien als een wat linkse VVD’er. ,,Dat vind ik een compliment. Ik beschouw me als een sociaal-liberaal. Het individu moet er naar streven zich te ontplooien, zelf redzaam te zijn. Maar je moet ook kijken naar mensen die minder kansen hebben, moet rekening houden met elkaar. Niet egocentrisch zijn, dat werd me thuis ook al verteld.’’
Nawijn, zoon van een burgemeester en opgegroeid in een liberaal gezin, kreeg van huis uit mee mensen niet te beoordelen op hoe ze eruit zien. ,,Ik oog zelf misschien ook wat donkerder dan de gemiddelde Nederlander, en kreeg daar soms wel eens opmerkingen over, maar leerde dat het niet raar is als iemand anders is dan de rest. Eerlijk gezegd denk ik dat ik zou emigreren als Nederland alleen bewoond werd door alleen maar kaaskoppen.’’
Een van de hoogtepunten in zijn termijn in Hollands Kroon is de noodopvang aan tweehonderd vluchtelingen in sporthal Veerburg in Anna Paulowna. ,,Dat was in 2015, toen de stroom vluchtelingen met mensen uit Syrië en Eritrea zo groot werd dat ze niet meer konden worden opgevangen in reguliere asielzoekerscentra. Ik besloot toen al snel dat we hulp zouden bieden als gemeente. De opvang in de sporthal was voor mij meer dan vanzelfsprekend.’’
Nadat de vluchtelingen de sporthal weer hadden verlaten, vond de burgemeester dat er in de uitgestrekte gemeente wel een plek te vinden moest zijn waar - in geval van nood - een tijdelijk azc zou kunnen worden gevestigd. ,,Hoewel je als burgemeester boven de partijen hoort te staan, moet ik toegeven dat ik daarin wel een beetje een zetje in de goede richting heb gegeven. De raad besloot uiteindelijk dat als er een verzoek werd gedaan er een plek zou zijn in Hollands Kroon. Het is niet zo ver gekomen maar ik vind wel dat dat dingen zijn waar het om draait in het leven: mensen die alles kwijt zijn, moet je helpen.’’
Zeker niet iedereen in Hollands Kroon dacht er toen zo over. Maar dat doet voor de scheidend burgervader niets af aan hoe hij de inwoners in zijn gemeente ziet. ,,Noord-Hollanders zeggen wat ze vinden, en de meeste hebben het hart op de goede plaats. Het meest uitgesproken zijn misschien wel de Wieringers, wit is wit en zwart is zwart: er zit geen grijs tussen. Daar mist misschien weleens de nuance. De nuchterheid is hier heel bijzonder: ik denk soms, het mag ook wel wat warmer. Al is men nuchter zonder de belangstelling voor iets uit het oog te verliezen. We zijn hier het Rotterdam van het noorden: niet lullen maar poetsen. Dat komt ook door alle harde werkers in de regio, denk maar eens aan de vissers op Wieringen, de pioniers in de Wieringermeerpolder, de akkerbouwers en de bloembollentelers. Men gaat hier echt ergens voor.’’
Dieptepunten
In zijn jaren in Hollands Kroon heeft Nawijn ook meerdere dieptepunten beleefd. ,,Het vreselijke ongeluk hier in Anna Paulowna, dat was heel erg. Zeker als je je als burgemeester in de betrokken mensen verdiept. Het leed is en was zo intens.’’
En de ’zure gekken-affaire’, waarbij de microfoon in de raadszaal per ongeluk nog open stond toen hij twee inwoners ’zure gekken’ noemde? ,,Ik had die mensen natuurlijk nooit zo mogen noemen. Het was een ’slip of the tongue’, gedaan in de emotie. Als mensen elkaar het leven zuur maken zeg je - ook als burgemeester - weleens dingen, in dit geval tegen de griffier. Dat had ik niet moeten doen en daarvoor heb ik mijn excuses aangeboden aan die mensen en aan de gemeenteraad.’’
Een ander dieptepunt was het gedwongen vertrek van de wethouders Theo Meskers en Frits Westerkamp na een, niet aan de gemeenteraad gemelde, overschrijding op het budget voor de verbouwing van de beide gemeentehuizen. ,,Politiek is politiek en blijkbaar hoort daar soms een afrekening bij. Natuurlijk, het is jammer dat de informatievoorziening niet onder controle is geweest waardoor er twee wethouders sneuvelden.’’
,,Pluk de dag en kijk naar het positieve in het leven. Zo probeer ik erin te staan. Ook naar de toekomst. Ik weet nog niet wat ik straks ga doen. Anderen zijn daar heel strategisch mee bezig voor hun vertrek, ik heb nog geen idee. Ik ga nu officieel wel met pensioen, maar ik zou het erg leuk vinden om dat wat ik hier heb opgedaan nog ten dienste brengen aan anderen.’’
Noodhollands Dagblad
4 reacties :
Geniet van je pensioen Jaap. Een leuke uitdaging: de VVD socialer maken en ontdoen van de Hooijmaijers types die in overvloed aanwezig zijn.... .
Ik mijzelf maar afvragend wie in hemelsnaam dit lieflijke stuk in het Noordhollands Dagblad heeft geschreven met de woorden van Nawijn. Bijv. de "gedwongen opstap " van Meskers en Westerkamp (NB. de laatste heeft intussen ook al weer een schop onder zijn kont gekregen in zijn nieuwe gemeente!). Foutje Nawijn: ze zijn zélf uit de raadsvergadering weggelopen opdat ze niet zouden worden geblameerd door de raadsleden v.z.v. die nog hun mond zouden hebben geopend. Want daar had jij - Nawijn - natuurlijk wel voor gezorgd. Dat laffe verdwijnen was gezien hun beider houding én die van Nawijn - met 100% zekerheid van tevoren afgesproken. Hollandskroon viert feest dat jij je biezen pakt. Weer een parkeerplaats voor invalieden 'vrij' op het plein 't Hoekje in Hippolytushoef waar een ander een prent aan zijn kont zou krijgen. Maar ja, vriendjes hè van Meskers maar ook die van Remkes ! Dus !
Sociaal liberaal? Kom op zeg. Niks sociaals aan deze man.
Sociaal voor zichzelf.
Een reactie posten