Via de SDE+regeling wordt geld opgehaald bij de huishoudens via de energierekening en als subsidie doorgegeven.
Een bijdrage van Hugo Matthijssen.
De meeste mensen die ik spreek gaan er vanuit dat de subsidie voor windparken zonneparken, groen gas, aard– en bodem- warmte etc. betaald wordt door de overheid. Dus geld uit de rijksbegroting. In de praktijk echter moet dat geld in de nabije toekomst opgehaald worden via de energierekening van de huishoudens en die van het midden– en kleinbedrijf. De overheidsbijdrage betreft alleen de uitvoeringskosten.
Via de SDE+regeling wordt geld opgehaald bij de huishoudens via de energierekening en als subsidie doorgegeven. Al het geld dat voor duurzame energie als ‘subsidie’ in het kader van de SDE–regeling wordt toegezegd, moeten de mensen uiteindelijk, als de projecten eenmaal uitgevoerd en operationeel zijn, betalen als opslag op hun energierekening. Het is geen geld uit de rijksbegroting. Op de begroting staan alleen de uitvoeringskosten die voor rekening van de overheid zijn. Zie ook hier.
De regeling is in grote lijnen gaan werken in 2011 en van 2011 tot en met de geplande nieuwe uitgifte in 2019 zijn de volgende bedragen in miljarden gereserveerd: 1,5 – 1,7 – 3 – 3,5 – 3,5 – 9 –12 –12 –10. In totaal in 9 jaar tijd: 56,2 miljard.
Het lijkt Rupsje Nooitgenoeg. De kamer heeft kennelijk nauwelijks in beeld waar ze mee bezig is, anders zou er toch wel iemand zijn mond hebben open gedaan?
Hoe werkt de regeling in de praktijk? We kijken naar de nieuwe openstelling. Het bedrag wordt nu in 2019 opengesteld. Daarnaast worden criteria aangegeven waaraan voldaan moet worden om in aanmerking te komen. Zie hier.
Voorbeeld
Neem een windmolenproject. De projectontwikkelaar heeft een plan en gaat kijken binnen welke provincie hij terecht kan. Er zijn per provincie zogenaamde zoekgebieden vastgesteld. En als er overeenstemming is over de locatie, het vermogen en aantal turbines, dan komt er een voorstel van de projectontwikkelaar en wordt subsidie aangevraagd.
Intussen wordt de vergunningsprocedure in gang gezet en de inspraak geregeld. De bewoners in de omgeving hebben echter vrijwel altijd het nakijken, omdat met toepassing van de Rijkscoördinatieregeling en de Crisis– en Herstelwet de inspraak praktisch buiten spel is gezet.
Is er goedkeuring voor plaatsing van het windpark en de subsidieaanvraag is ook goedgekeurd, dan kan er gebouwd worden. Zodra het project draait en stroom wordt geleverd, wordt per kWu een bedrag boven de marktprijs betaald. Voor wind op het land krijgt de eigenaar van het windpark op de verkochte stroom dan een extra opslag tussen de 0,054 – en 0,071 euro per kWu het hoogste bedrag is voor windarme gebieden.
De investeerders krijgen hun subsidie uitgekeerd en het geld wordt vervolgens opgehaald bij de huishoudens via de energierekening.
Dat betekent dat, als het nog even doorgaat, we nu een verhoging gaan krijgen die kan oplopen tot 1000 euro per gezin per jaar.
In 2020 moet er 6000 MW opgesteld windvermogen op het land staan en dat lijkt erg veel. De praktijk is anders. Door wisselingen in windsnelheid, en het feit dat windmolens energie leveren die afhankelijk is van de windsnelheid tot de 3e macht, is de gemiddelde productie van alle windmolens op het land ongeveer 21% van het opgestelde windvermogen x het aantal uren per jaar. Dat betekent dat al die molens op het land samen – waarvoor miljarden subsidie wordt opgehaald bij de mensen thuis – via de stroomrekening totaal niet meer gaan leveren dan een doordraaiende centrale van 1260 MW zou kunnen leveren.
Windmolens leveren weersafhankelijke wiebelstroom, die moet worden ingepast op het netwerk. Er zijn momenten dat je nooit alle stroom direct op het net kwijt kunt. De pieken en dalen moeten worden opgevangen door op– en afregelen van centrale stroom. Volgens een grove schatting komen al die molens dan op een betrouwbare jaarlevering van een centrale van 1000 MW.
Kijk je naar het opgestelde centrale vermogen, dan zie je dat de bijdrage van alle windmolens op het land in vergelijking daarmee nauwelijks het geld waard is en de overlast al helemaal niet. Zie ook hier.
Samenvattend
1. Het geld dat wordt toegezegd voor subsidiëring van hernieuwbare energie staat niet op de rijksbegroting maar wordt de komende 15 jaren bij het operationeel worden van projecten opgehaald bij de huishoudens. Komt de SDE echt op dreef, dan kan deze oplopen tot meer dan 1000 euro per jaar per gezin.
2. En dan zit er nog een adder onder het gras er is een forse netwerkuitbreiding nodig . Een centrale van 1250 MW levert op het net niet meer dan die 1250 MW piek. Windmolens met een gemiddelde levering van 1250 MW per uur door het jaar heen op het land leveren boven windkracht 5 pieken tot 6000 MW. Dat betekent een enorme uitbreiding van het stroomtransportnet.
Bij de plaatsing van zonneparken is dat verschil nog veel groter. Voor een gemiddelde levering van 1,8 MW zonnestroom door het jaar heen moet het netwerk een piekcapaciteit kunnen leveren van minimaal 16 MW. Voor die netversterking zijn vele miljarden extra nodig. En die worden eveneens opgehaald bij de gebruikers.
Kunnen de huishoudens niet betalen dan worden de stroom en het gas afgesloten. In Duitsland komt dat al veel voor. Dat heet daar Energiearmut.
3. Op de een of andere manier geloven de leden van de Tweede Kamer dat die projecten enorm veel energie opbrengen. Windpark Gemini op zee van 600 MW windvermogen en een subsidie van bijna 4 miljard, levert stroom aan 780.000 huishoudens. Dat klinkt (alfa) Kamerleden als muziek in de oren. We hebben in Nederland 7,8 miljoen huishoudens die samen aan stroom 4% gebruiken van het totale finale energiegebruik. Dat betekent dus bijna 4 miljard voor de productie van 0,4% van ons totale energiegebruik over een periode van 15 jaar. En daar moeten de inpassingsverliezen nog vanaf! Waanzin!
4. Het geld is niet gereserveerd. Het wordt nu toegezegd en in de toekomst gewoon opgehaald. Het proces begon in 2011 met 1,5 miljard in 2018 zaten we op 12 miljard.
Bedenk eens wat dit gaat doen met de economie! Miljarden per jaar en vrijwel niemand heeft het in de gaten.
Zie ook hier.
Aankondiging
En weer een nieuwe bijdrage op ScienceTalks over de problemen met de temperatuur-schattingen uit het verleden uit de ijskernen. Zie hier.
Door Hugo Matthijssen|17 januari 2019|
Door Hugo Matthijssen|17 januari 2019|
0 reacties :
Een reactie posten