Regels zijn nodig. 'Saai, maar ik ben het hartstikke met u eens'

Haarlem - 'Integriteit en loyaliteit van het openbaar bestuur'.
Dat was het thema van het afscheidssymposium dat Johan Remkes gisteren in het provinciehuis werd aangeboden. Remkes is per 1 januari commissaris van de Koning in Noord-Holland af. "Je bent voor mij de verpersoonlijking van dit thema", zei minister-president Mark Rutte, die de opening verrichtte.
Na hem trakteerde emeritus hoogleraar Neerlandistiek Herman Pleij de aanwezigen op een ogenschijnlijk los uit de mouw geschud betoog over de morele fundamenten van de samenleving. In zijn 75-jarige leven zag hij 'ontideologisering' zich voltrekken. ,,Alle ideologieën en geloven liggen op één oor en de chirurg heeft de rechter, de hoogleraar en de dominee uit de top van de meest gewaardeerde beroepen verdrongen. Veelzeggend, deze nieuwe brenger van eeuwig leven."

Voor de verzuiling spraken normen en waarden voor zich. ,,Nu leven mensen in een vacuum,  ze kunnen echter niet zonder moraliteit." Niet de minister-president of de commissaris van de Koning - beiden onder zijn gehoor - zijn bakens van moraliteit, maar eerder de bondscoach. ,,En als die dan zegt dat het tegen Frankrijk 'een tikje gemener moet', is dat geen goed oplaadpunt voor de nieuwe moraal."

Vier observaties deelde de tweede spreker, directeur Kim Putters van het Sociaal Cultureel Planbureau, met de zaal. Het burgerperspectief is te veel weggedrukt uit het bestuur; onuitvoerbaar beleid wakkert onrechtvaardigheidsgevoel aan; uitholling van instituties versterkt het wantrouwen in ze én daarmee in de overheid en overheid en burger moeten de afspraken met elkaar vernieuwen. Zijn recept om het beter te maken is scheidslijnen in de samenleving herkennen en ontrafelen, acht slaan op wat waar is en niet waar en een actieve maatschappelijke dialoog voeren.

Burgemeester Jos Wienen van Haarlem riep op tot aandacht voor menselijke feilbaarheid.,,Regels zijn nodig, waar we elkaar aan moeten houden." Pleij: ,,Saai, maar ik ben het hartstikke met u eens." 

Tot slot trok Remkes de conclusie: Mensen met een grote mond zijn niet representatief voor wat in de samenleving leeft. En gekozen volksvertegenwoordigers hebben een eigen verantwoordelijkheid. ,,En die moet door hen worden genomen. Ik heb gezegd."

Noordhollands Dagblad