Commentaar: Vervuiling Petten

Petten - Door een kapotte leiding is er een omvangrijke hoeveelheid tritium bij de Hoge Flux Reactor in Petten in de duinen verdwenen.
Michiel Snik 1-8-2018

Dit radioactief goedje is na vijf jaar tijd nu grotendeels verwijderd, zo blijkt uit eigen metingen van NRG die de reactor beheert.

Er zit nog zo’n tien procent in de grond. Volgens deskundigen van de NRG, het ministerie en nucleaire waakhond ANVS kan dat geen kwaad voor de gezondheid. Dit weghalen doet de natuur meer kwaad dan goed, aldus deze deskundigen in een persbericht van NRG.

NRG zit in een glazen huisje. Wat daar in de duinen gebeurt met nucleaire materialen is voor velen eng en gevaarlijk. Angst zorgt er voor dat je dergelijke buren liever kwijt dan rijk bent. Bij NRG weten ze dat ook en omwonenden te vriend te houden en ze goed informeren is daarom van cruciaal belang.

Dat het persbericht niet meldt dat de wettelijk norm waaraan nu wordt voldaan eerst even op verzoek van NRG extreem is verhoogd, wekt argwaan. Onterecht, meent NRG. Toch klinkt het een beetje als een snelheidscontrole op een 50-kilometerweg, waarbij iedereen veel te snel rijdt. Op verzoek van bekeurde automobilisten wordt de norm op 150 kilometer per uur gezet, waarna wordt geconstateerd dat er geen overtredingen meer zijn. NRG maakt het zichzelf op deze manier niet echt gemakkelijker.

Noordhollands Dagblad

________________________________________

Zie ook: 
1-8-2018 Sanering tritium in duinen Petten minder succesvol dan gedacht
23-7-2018 Vervuiling grond bij reactor Petten na vijf jaar opgelost

________________________________________________________________




Petten - 10-8-2018

Koolsnijden is gevaarlijker dan grondwater bij kernreactor Petten 

Dick Beuker 

Met veel interesse las ik een week geleden op deze pagina een commentaar over de verontreiniging met tritium in de duinen van Petten. En de forse verhoging van de normen waaraan nu moet worden voldaan. De cartoon op dezelfde pagina over dit onderwerp is echt hilarisch, maar ver buiten de werkelijkheid van het meten van tritium in gewassen en andere vloeistoffen.

Op de Onderzoekslocatie Petten zitten tot in het grondwater buizen in de grond om op die manier eventuele verontreiniging te meten. Daar tapte ik vele jaren lang water uit. In het laboratorium kan precies worden uitgezocht wat er allemaal in zo’n monster zit. Met behulp van geijkte apparatuur (een Tricrab) is vast te stellen hoeveel tritium er in het grondwater aanwezig is. Je kunt vrij nauwkeurig uitrekenen wat de jaardosis zal zijn bij een bepaalde inname.

Goed, nu zijn er normen, maar niet ieder land heeft dezelfde. Voor drinkwater zijn die in Nederland scherper dan voor grondwater. Dat komt omdat niet iedere Nederlander elke dag drie liter grondwater kan opdrinken.

De grens voor drinkwater in Nederland is 100 becquerel per liter. Waar ging het ’fout’ bij de metingen in Petten? Tijdens een meting werd er in een grondwater meetpunt in de buurt van de reactor een verhoging gemeten. De nucleaire waakhond ANVS werd op de hoogte gebracht en die kwam met een grenswaarde van die 100. Dit is natuurlijk niet de juiste waarde, die moet zijn 5000 becquerel per liter wat geldt voor grondwater. Men is toch het grondwater gaan oppompen en na behandeling is dit op de goede manier afgevoerd.

NRG valt in deze niks te verwijten. Ze deden zelfs meer dan nodig was. Alleen ze hadden wel meteen aan de bel moeten trekken en de ANVS moeten wijzen op het feit dat het om grondwater ging. En geen drinkwater. Gemiddeld zit in ons drinkwater dat uit de kraan komt 85 Bq/l.

Nu die mooie cartoon. Aan de buitenkant van een kool is niets te zien of te meten. Je zult hem moeten rooien en persen en een monster in de tricarb meten.

Het probleem met tritium is, het is op deze manier moeilijk te meten. En tritium verdeelt zich jammer genoeg niet gelijkmatig, dus de ene kool kan veel meer tritium bevatten dan de andere. De kans bij het afsnijden en bewerken van die kool, is uit oogpunt van volksgezondheid vele malen gevaarlijker (in je vingers snijden) dan opname van een klein beetje tritium.

Gastschrijver

Gastschrijver Dick Beuker werkte tot 2007 op de Onderzoekslocatie Petten als stralingsdeskundige en was tevens docent stralingshygiëne. Een van zijn taken was het bemonsteren van het grondwater op deze locatie.

Noordhollands Dagblad