Mundus vult decipi, ergo decipiatur

‘De wereld wil bedrogen worden, dus wordt zij bedrogen.’ 

Deze Latijnse spreuk, die toegeschreven wordt aan Petronius, luidt: ‘De wereld wil bedrogen worden, dus wordt zij bedrogen.’ Dit is een waarheid als een koe en vindt thans op ongekende schaal plaats namelijk door het klimaatbeleid.

Opgelicht is de titel van een leerzaam tv-programma over kleine en grote oplichters. Er zijn patronen te herkennen in die oplichterspraktijken. Zo kennen wij allereerst de naïeve goedgelovige burger die zich laat bepraten gedreven door ofwel hebzucht ofwel aangeprate angst. Ook kennen wij de gladde prater, de bluffer met imponerende praatjes die feitelijk onzin zijn, maar gericht op financieel eigenbelang ten koste van hun slachtoffers. Soms is hij, meestal een hij, een pathologische leugenaar die behept is met de aandoening pseudologica fantastica. Deze persoon heeft alleen maar praatjes die iedereen in verwarring brengen en niemand iets opleveren. Maar de meesten zijn uit op persoonlijk gewin en status.

Interessant is dan ook de gladde prater die er op uit is om zijn slachtoffers geld uit de zak te kloppen. Hij is bijvoorbeeld iemand die anderen geld aftroggelt voor ‘zeer winstgevende’ investeringen in diamantmijnen in Nubië. Echt gebeurd in Nederland! Natuurlijk blijven de fantastische winsten uit. ‘Volgende week heb ik het geld binnen’, horen de slachtoffers week in week uit. Maar de betaling komt er nooit. Een lucratief verdienmodel is het wel.

Een ander lucratief verdienmodel is apocalyptische angst inboezemen. Wij kennen bijvoorbeeld Paul Ehrlich, de man die ons al decennialang hongersnoden belooft. Ze hebben de onhebbelijkheid uit te blijven. Serieus kan geen weldenkend mens hem nog noemen, maar toch blijven zijn boeken met die onzin prima verkopen.

Verlies niet uit het oog dat oplichters vaak doortrapte pathologische leugenaars zijn, lieden die bovendien hunkeren naar aandacht en erkenning. Onze maatschappij wemelt van dergelijke onheilspredikers die hieraan grof geld verdienen. Het bekendste voorbeeld is Al Gore.

Een tweede goede is het Eco Industrieel Complex dat uit is op dergelijk platvloers financieel gewin zijnde de grootste geldklopperij uit de menselijke geschiedenis: klimaatbeleid. Een derde goede is het IPCC dat zich als gedienstig instrument heeft opgeworpen van de wensen van mondiale grootverdieners.

Met wetenschapsbeoefening heeft het IPCC evenwel niets te maken. Het is zwendel.

Er kan moeilijk anders worden vastgesteld dan dat de burger dag in dag uit door talloze media wordt bezwendeld, omdat dat verdienmodel objectieve journalistiek heeft verdrongen. Sterker nog, de burger wordt zelfs geen keuze is gelaten om de gladde praatjes van de klimaatoplichters af te wijzen. De burger wordt immers gedwongen op te draaien voor de kosten van de klimaathoax waarin veruit de meesten van onze politici geloven wegens wetenschappelijk ongeletterdheid. Deze naïviteit valt hen kwalijk te nemen.

Er kan moeilijk anders worden vastgesteld dan dat de burger dag in dag uit door talloze media wordt bezwendeld, omdat dat verdienmodel objectieve journalistiek heeft verdrongen. Sterker nog, de burger wordt zelfs geen keuze is gelaten om de gladde praatjes van de klimaatoplichters af te wijzen. De burger wordt immers gedwongen op te draaien voor de kosten van de klimaathoax waarin veruit de meesten van onze politici geloven wegens wetenschappelijk ongeletterdheid. Deze naïviteit valt hen kwalijk te nemen.

Ook Minnesma van Urgenda en Bernice Notenboom gaan niet vrijuit gegeven hun persistent falende ‘boodschappen’ en hun wetenschappelijke ongeletterdheid. Oplichters hebben met hen dan ook gemeen dat het grote geld (de rampen) steeds weer uitgesteld binnenkomt (zich echt zullen voordoen), maar nooit binnenkomt (zich nooit blijken voor te doen). De rampzalige opwarming bijvoorbeeld blijkt geen haast te maken. Eender geldt voor zeespiegelstijging, koraalriffen, droogtes, overstromingen, miljoenen klimaatvluchtelingen en ga zo maar door. Wie dus zo dom is om zich desondanks iets te laten aanpraten door dergelijke oplichters en de geldbuidel trekt, doet er verstandig aan om zijn of haar intellectuele, lees: kritische, vermogens eens goed onder de loep te nemen. Immers, er speelt ook een religieuze factor mee.

Ik beschouw Klimatisme als een vorm van religie – een te verwerpen hoax. Het is een religie zonder godheid, maar verder gedomineerd door alle overige aan religie klevende ingrediënten, zoals dogma’s, hier de AGW-hypothese en vermeende onfeilbaarheid waaraan al ons beleid is onderworpen, de erfzonde van de menselijke schuld, beloning en straf, aflaten, een priesterkaste (IPCC, Maurice Strong, Holdren, Al Gore, Soros c.s) en bovenal de aanspraak op exclusief hoogstaand moreel gedrag, namelijk planeet redden. Niets nieuws onder de zon dus.

Net als bij alle andere religies is hier geen sprake van morele autonomie oftewel zelfstandig nadenken over de morele consequenties van het centrale dogma en dus scepsis, maar van morele heteronomie: het centrale klimaatdogma is verheven boven de individuele moraal en is derhalve leidend.

Als voorbeeld kan gelden Abraham die op bevel van god bereid was zijn eniggeboren zoon te offeren. Dit is moreel de meest verwerpelijke gruweldaad denkbaar. Abraham koos voor onderworpenheid boven eigen moreel besef en wees derhalve scepsis af.

Deze keuze is terug te vinden in de onderworpenheid bij alle monotheïstische religies. Helaas, maar niet onverwacht; denk immers o.a. aan CU, Trouw en CDA, ook het Klimatisme. We kunnen stellen dat de afkoop van vermeende klimaatzonden slechts berust op banale berekening, namelijk het krijgen van een planeetreddend goed gevoel, angst voor verlies van een baan, leerstoel of onderzoeksgeld. Hoe banaal is dit alles waarin iedereen zich deel heeft laten maken van het AGW-theocratische systeem?

Sceptici daarentegen handelen en denken vanuit morele autonomie volgens het categorisch imperatief van Immanuel Kant en storen zich niet aan bluf, intimidatie en valse dogma’s als dat van de vermeende 97% consensus. Volgens Kant is een handeling alleen ethisch verantwoord als deze universaliseerbaar is, dus geldend voor iedereen en onder alle omstandigheden. Bij welke religie dan ook is hier geen sprake van. Ook Klimatisme niet.

De hartenkreet van die student op CG enige tijd dagen geleden getuigde van prijzenswaardige morele autonomie. Deze student legde ook bloot welke dwang er uitgaat van religieuze onderwerping. In diverse reacties op dit artikel manifesteerden zich de dwingende morele heteronomie daadwerkelijk.

De hartenkreet van deze student legt de dwang van de klimaat-ayatolla’s bloot. Mij bekoren dan ook niet apostelen als mevrouw Notenboom en Minnesma, omdat zij lukraak wat beweren zonder enige wetenschappelijke grond. Het podium dat zij krijgen bij de NPO zegt boekdelen over hoe ook de NPO zich deel heeft gemaakt van het systeem en gespeend is van elke vorm van kritische wetenschapsbeoefening (morele autonomie).

De banaliteit van het kwaad is hier zeker van toepassing. De krampachtige en feitelijk onjuiste pogingen van de NOS-journaalredactie om mee te lopen in het circuit van oplichtende doemprofeten en –profetessen begint groteske vormen aan te nemen.

Mundus vult decipi, ergo decipiatur. Het NOS-journaal is het meest exemplarisch. Wat wij kunnen vaststellen is dat over de komende 20 jaar de burger honderden miljarden worden afgetroggeld door een ideologisch georganiseerde groep planeetredders, lees: oplichtersbende, profiterende meelopers en wetenschappelijk ongeletterde politici.

Morele autonomie is ver te zoeken, want die wordt onderdrukt. Dit voegt een dimensie toe aan de uitspraak van Petronius: de burger wordt gedwongen voor het bedrog te betalen.

Bron hier.