Een bijdrage van Jeroen Hetzler.
Eerder heeft de Groene Rekenkamer er het volgende over geschreven. De opwekkingskosten van wind op zee zijn 12 cent/kWh, althans gebaseerd op de offerteprijs van 5,45 cent/kWh. De vraag is in hoeverre deze offerteprijs realistisch is. Volgens opgave van de energiebedrijven, immers was dit in 2013 21 cent/kWh. Zie hier.
Is die offerteprijs in 2017 echt zo spectaculair gedaald t.o.v. 2013? Hier kunnen heel wat vraagtekens bij worden gezet. Creatief boekhouden blijkt onze beleidslieden niet geheel vreemd. Dit natuurlijk in de geest van het dictaat van, oeps had ik bijna gezegd Versailles 1919, Parijs 2015 om maar vooral de klimaatdoelen te halen, waarvan 97% van de wetenschappers schijnt te beseffen dat dit echt noodzakelijk is.
Hoe dan ook, allerlei kosten worden naar andere boekhoudkundige posten overgeheveld in het kader van de 40% window dressing , lees optisch goede sier maken voor de staatstelevisie, terwijl uiteindelijk de volle 100% kosten langs verschillende wegen bij de burger terecht komen; kosten netbeheer op de energierekening, belasting op gas bovenop de andere posten op de energierekening, en de doorberekende kosten van het bedrijfsleven. Hier zijn twee artikelen die er dieper op ingaan. Zie hier. Verweer tegen wind op zee concludeert:
Bijgevolg zullen windturbines alleen parasitair op het bestaande stroomnet kunnen functioneren. Dit houdt in dat de inpasproblemen toenemen naarmate het percentage windstroom groeit. Het stereotype antwoord van de windenergieprotagonisten op deze vragen is dat er ‘natuurlijk aanpassingen aan het net nodig zijn, maar met behulp van goede verbindingen komt het allemaal goed’. Hiermee vegen ze de echte problemen onder het tapijt. Juist deze discussie moet in dit blad gevoerd worden: hoe hervormen wij de bestaande stroomvoorziening om windenergie in te passen? Hierop moet een technisch goed uitgekiend antwoord komen voordat er nog meer overbodige turbines bijkomen.
Interessant is dat Merkel heeft toegegeven dat de gemodelleerde 40% CO2-reductie in 2020 niet is gehaald. Gemodelleerd dus, net als de klimaatmodellen. We lezen uit BP-statistics downloads in miljoen ton CO2: 761 in 2011 start Energiewende; 760,8 in 2016. Ik krijg niet de indruk dat de Energiewende een substantieel effect heeft. Niet verwonderlijk als je CO2-vrije kerncentrales sluit om er bruinkolenmijnen voor te openen wil het licht blijven branden. We kunnen stellen dat al wat hierboven is geschreven over windmolens op zee en de zogenaamde gedaalde kosten nog eens grondig worden bezien in deze studie.
Twee krenten uit de pap:
Because the successful bid prices (£57.50/MWh and £74.75/MWh, in 2012 prices) for offshore wind in the second round of competition for UK renewable electricity Feedin Tariffs with Contracts for Difference (FiTs CfDs) are very significantly lower than those awarded in 2015 (£114–£150/MWh in 2012 prices) it has been widely assumed that the underlying costs of offshore wind are falling, and that the CfD prices indicate a sudden paradigm shift for the technology. However, statistical analysis of the data available, covering 86 offshore wind farms, suggests that the capital cost of offshore wind (£/MW installed) is not in fact falling, since the extra costs of necessarily moving into deeperwater are offsetting a real but modest rate of technological progress. The successful projects in the second round are almost certainly not viable at the low CfD prices offered, and these bids therefore must have other explanations.
Hier lijkt geen woord Chinees bij: het laaghangende fruit is geplukt. De kosten zullen dus stijgen, niet dalen. Dan toch zulke lage biedprijzen? Ook dit is verklaarbaar:
We infer that developers see the CfD as a low-cost, no-penalty option for future development, and that, because the contract is easily broken once the windfarm has been built, they regard the price as a minimum not a ceiling. Should the market price rise above the contracted price, because of rising fossil fuel costs or a carbon tax, they would cancel the CfD contract and take the higher price that would become available. On the other hand, if there is no significant probability of that elevated market price, these sites are very unlikely to be built. Contrary to media exaggerations, the lowCfD prices are commercial speculation, not the dawn of a new age for offshore wind and renewables.
Precies: geen ontwaken van een nieuw tijdperk, maar wel de zoveelste mythe die de argeloze burger/belastingbetaler krijgt voorgeschoteld door de staatstelevisie zijnde het NOS-journaal om deze rijp te maken voor nog meer belastingafdracht als ware het Winterhilfe voor de ideologie.
Het “klimaatdenken” is immers van de oorsprong af een ideologisch systeem en heeft niets met wetenschap te maken. De CO2-hypothese is om politiek praktische redenen door Thatcher van stal gehaald om de machtige Coal Board de nek om te draaien, maar eerder al door ideologen als Strong en de evangelist Sir Houghton. Het effect bleek een samenloop van omstandigheden, zij het wel met verstrekkende gevolgen: het IPCC domineert thans het mondiale beleid. Velen hebben zich vol hebzucht gestort op de gesubsidieerde vleespotten van het klimaatalarmisme met op gedeelde nummer 1 Al Gore en het Eco Industrieel Complex; beiden strijken miljarden op die de belastingbetaler worden afgeperst.
Wij moeten ons geen illusies te maken en kritisch blijven, want Hiemstra heeft zich tot deel van dit systeem gemaakt vanwege zijn verplichtingen tegenover zijn bedrijf, omdat de winstgevendheid van dit bedrijf binnen het verdienmodel van het Eco Industrieel Complex valt en niet kan bestaan zonder de ideologie van o.a. Maurice Strong, Figueres, Holdren, Soros c.s. Wikipedia schrijft o.a. over hem:
…nieuwe onderneming MeteoVista. Naast de weerpresentaties bij het NOS Journaal werkt Hiemstra als meteorologisch adviseur mee aan verschillende meteorologische projecten. In 2004 werd hij genomineerd voor de Award Best Geklede Man.
Ik had liever gezien: de Award Best Geïnformeerde Weerman. Hij is dus een soort uithangbord voor iets. Eigenaardige naam trouwens MeteoVista, want Hiemstra propageert voor het NOS-journaal en overal een KlimaatVista, al ontbeert hij die kennis. Hiemstra is niet onbevooroordeeld, maar schijnt kennelijk te passen in het NOS-journaal van Henk Hagoort. Zie hier. Hagoort blijkt niet de enige met een eigen (ideologische) agenda: De voormalige baas van de NPO schreef herhaaldelijk: geen objectieve verslaggeving na te streven over het klimaat. Hij vindt dat de NPO de Nederlandse politiek moet aansporen om feller op te treden tegen klimaatverandering. Hagoort zei dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde te stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is.
Gegeven de perikelen van de laatste dagen tussen Baudet en Hiemstra, zeker het artikel in de Volkskrant (zie hier) en de weigering door Hiemstra om in debat te gaan, laat zien dat er heel wat kritiekloze volgzaamheid en logischerwijs tegelijkertijd evenredig veel onzekerheid schuilgaat achter Hiemstra’s boude beweringen. Dit is een mogelijke verklaring van hem om het debat niet aan te (durven?) gaan. Hannah Arendt schreef over dit universele dilemma, deel van het systeem, een fascinerend boek. Het is een verschijnsel van alle tijden.
Meerder malen, zo ook hier, is de vraag gesteld hoe zeker alarmisten van hun zaak zijn. Bij nader inzien valt dit tegen. Zie hier, hier en hier.
Ook Marcel Crok roert dit vraagstuk aan in zijn rapport.
De conclusie luidt dat bestgeklede weerman op wetenschappelijk niveau geen recht van spreken heeft om particuliere politiek correcte ononderbouwde klimaatscenario’s te verkondigen op de Noordkoreaanse, pardon Nederlandse Staatsomroep. Elke concrete zekerheid ontbreek aan zijn uitspraken. Zie ook William Briggs: Uncertainty.
Subsidieloze windstroom is boerenbedrog, maar we worden overspoeld door adepten die een graantje willen meepikken gepropageerd door de media en vooral de Staatstelevisie het NOS-journaal.
Waarin verschilt Nederland hierin van Rusland?
Bron hier.
0 reacties :
Een reactie posten