Henk Hagoort.
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler.
Een krantenlezer of kijker van het NOS-journaal mag verwachten dat hij of zij correct en objectief wordt geïnformeerd. De vraag is of dit nog wel het geval is? Immers, postmoderne politieke correctheid blijkt journalistieke objectiviteit te hebben verdrongen. Dit blijkt op allerlei terreinen waaronder de berichtgeving over klimaat, energie en weer.
Zo is ons onlangs voorgespiegeld dat de kosten van windenergie zo ver gedaald zijn dat er over een paar jaar geen subsidie meer nodig is. Dit is bedrog. Als je alle kosten bij de windmoleninvesteerder legt, wat zo behoort te zijn omdat diens actie al die kosten genereert, dan kan die investering nooit positief renderen. Windmolens zijn immers een inferieure energiebron.
De investering wordt thans kunstmatig rendabel gemaakt -de praktijk moet dit nog wel bewijzen- door allerlei kosten bij bijvoorbeeld netbeheer te leggen. Deze schuift die kosten door naar de huishoudens. Zo doet de elite aan window dressing om een op natuurkundige gronden (inferieure vermogensdichtheid) ten dode opgeschreven beleid te verkopen als succesvol.
Niet voor niets is een zwart kenmerk van groepsdenken moreel verval. Immers, de burger/belastingbetaler wordt beduveld en betaalt het hele gelag voor dat ten dode opgeschreven beleid. Helaas doen de zogeheten kwaliteitsmedia, en zeker het NOS-journaal, lustig mee aan dit bedrog – anders kan ik het niet noemen. Vrijheid van meningsuiting is er dan misschien wel, alhoewel zeker niet wat het behoort te zijn, het recht op correcte en volledige informatie wordt daarentegen aantoonbaar door de media genegeerd. Dat bewijst de uitlating van voormalig NPO-baas Hagoort wel:
Hagoort zei dan ook te weigeren programma’s te maken die aan de orde te stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is.
Zie hier.
De burger is overgeleverd aan een politieke elite die tot onderdeel is verworden van het mondiale Eco Industrieel Complex dat zijn oorsprong heeft bij het Rapport aan de Club van Rome en lieden als Maurice Strong. Ik snap de verzuchting van Dick Thoenes dan ook dat de media, lees: journalistiek, zouden moeten terugkeren naar de basisbeginselen van goede journalistiek. Bij vrijheid van meningsuiting hoort ook betrouwbare informatievoorziening.
Mijn conclusie is dat de media tekortschieten bij o.a. de feitelijke berichtgeving over klimaat en energie. Men zal echter onvermijdelijk aanlopen tegen de natuurkundige beperkingen van hernieuwbare energie en het imaginaire klimaatprobleem dat berust op gefaalde projecties i.p.v. wetenschap, de metingen, en de astronomische kosten. Gewoonlijk is de praktijk de beste leermeester. Dit manifesteert zich al in Duitsland.
Ik denk dat dit billboard in Canada de situatie beter weergeeft dan in West Europa het geval is:
Men heeft daar in elk geval de vrijheid van meningsuiting om dat ding te plaatsen. Zie hier.
Ik betwijfel of zoiets in Nederland mogelijk is. Dit, mede gezien de toenemende intolerantie van links voor alles wat hen niet welgevallig is. Kritiek op de AGW-hypothese (‘Anthropogenic Global Warming’) is zeker iets wat hierbij hoort. Het bevalt mij niet en maakt mij ongerust.
Gegeven de intolerante uitspraken van lieden als Rotmans c.s. over tribunalen voor berechting voor misdaden tegen de mensheid. Zo lang dergelijke zich wetenschapper noemende lieden met deze verknipte ideeën rondlopen, houd ik mijn hart vast. Ik moet dan toch wel sterk aan deze woorden denken:
In 1947 heeft Presser met hem over het ‘nieuwe fascisme’ gesproken. In zijn boek “De Taal Der Liefde’ uit 1971 (p.139) schrijft Reve: “Weet je wat Professor Jacques Presser vier en twintig jaar geleden tegen me zei?. “Het nieuwe fascisme zal zichzelf anti-fascisme noemen.”
Ik veroorloof mij een verband te leggen tussen het marxistische planeconomische gedachtegoed en het streven naar werelddominantie door een elitaire milieubeweging die door het Eco Industriële Complex wordt gebruikt. Belangenverstrengeling in optima forma zoals ook bij het Energieakkoord waarneembaar. In Nederland lijkt dit streven perfect te landen, gezien de medewerking van de media. De media zijn door links gedomineerd. Voor links is een kritisch geluid onverdraaglijk.
Dit moet in hun visie bestreden worden met bekladding, demonisering, ridiculisering, geweld, en mogelijk weer een kogel. Het wordt dringend tijd dat links zich ervan bewust wordt niet de claim op morele verhevenheid, als ware zij de Übermensch, in pacht te hebben. Dit waar, links geen wetenschappelijk inzicht heeft noch enige kennis van historie. Links, met name GroenLinks, begrijpt niets van de achterliggende natuurkunde. Ik ben in discussies geschrokken van het ontbreken van ook maar enige kennis van elementaire natuurkunde onder dezen. Van deze onkunde is de burger/belastingbetaler de dupe van. Lees: het zich manifesterende koopkrachtverlies via de energierekening.
Ik zie Klaver en van Tongeren er ook niet voor aan dat zij deze wetenschappelijke aspecten begrijpen, laat staan willen begrijpen. Dit, gegeven mijn eerdere ervaringen met politici van GroenLinks, overtuigen mij ervan dat links niet in het minst in wetenschap is geïnteresseerd, laat staan het welzijn van de burger. Wel in een egocentrische marxistische planeconomie overdracht waar geen onderbouwing op succes voor bestaat, onder het mom van het redden van de planeet. GL is, samen met zijn kompaan Greenpeace, de meest bedreigende elite voor onze Westerse maatschappij en onze democratie.
En de journalistiek? Die staat erbij en kijkt ernaar en maakt zichzelf wijs moreel verheven te zijn zoals Hagoort. De journalistiek zorgt ervoor dat GL en Greenpeace hun ondermijning van onze maatschappij kunnen uitvoeren, ook al begrijpen zij niets van de wetenschap en willen zij er iets van weten. Het is frustrerend te beseffen dat de media hier volledig in meegaan.
Waar is de journalistieke ruggengraat uit de tijd van mijn vader toen hij in 1935 begon als journalist en in de oorlog als tegengeluid? De hedendaagse journalistiek is een ruggengraatloze schim van de normen en waarden die ooit standaard waren en hoog in het vaandel stonden. Wij krijgen mogelijk een minister van klimaat. Klimaat is het weer over 30 jaar. Dus krijgen we een Minister van het Weer. Hoe verdwaasd kan een maatschappij zijn?