Hoe onafhankelijk is de NPO?

Er lijkt steeds meer getwijfeld te worden aan de onafhankelijkheid en de objectiviteit van de NPO, zo blijkt ook weer uit een artikel van Elsevier.



GEPOST DOOR HANS LABOHM ON SEPTEMBER 2, 2017

Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler.

Er lijkt steeds meer getwijfeld te worden aan de onafhankelijkheid en de objectiviteit van de NPO, zo blijkt ook weer uit een artikel van Elsevier. Zie hier. (Mogelijk achter betaalmuur)

De kritiek richt zich o.a. op de commerciële afhankelijkheid door sponsoring vanuit het bedrijfsleven (aankoop producties) en reclame-inkomsten. De belangrijkste sponsor echter is de subsidiërende Rijksoverheid op kosten van de belastingbetaler. Het vervelende hierbij is dat de belastingbetaler geen invloed heeft op de inhoud van bijvoorbeeld het NOS-journaal. Die invloed heeft de Rijksoverheid daarentegen wel. We lezen: ‘Die dus, volgens Rijxman, de inhoud van de programma’s van de Publieke Omroep bepaalt. Of, zoals haar directeur televisie Frans Klein in diezelfde Volkskrant treffend zegt: wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. En inderdaad, zingen de programma’s van de Publieke Omroep voortdurend het gospel van de Overheid. Een Overheid die per definitie goed is en als tegenhanger fungeert van marktdenken, concurrentie, geld verdienden, bedrijfsleven, commercie en al die andere begrippen waaruit afschuw spreekt voor de antichrist van de collectieve sector.’

Dit is weinig anders uit te leggen als de NPO als propagandazender van het Overheidsbeleid. De NPO is niet zozeer ‘links’ maar een exponent van overheidsdenken. In het artikel valt nog een opmerkelijke uitspraak te lezen: ‘Dat het linkse geluid van de Publieke Omroep lijkt te overheersen is niet de schuld van de VARA, die bij de geboorte al links was. Het komt vooral doordat voorheen rechtse omroepen neutraal of linksig zijn geworden. Kortom, de balans is zoek.’

Het is tamelijk zinloos te redetwisten over wat goed is of wat niet, maar zeker is wel dat de balans zoek is geraakt en hierdoor twijfels rijzen aan de objectiviteit van de Publieke Omroep. Met name de invloed van lobby is sterk waar het subsidies betreft. We lezen: ‘de lobby hield de Overheid aangelijnd als financier’. Het gênante fiasco van de linkse verafgoding van Jesse Klaver, heeft de intenties en de denkwijze van de NPO pijnlijk blootgelegd.

Het ontbreken voorts van een wetenschapsredactie, waar toch geregeld gechargeerde (klimaat)wetenschappelijke uitspraken, met name door het NOS-journaal, worden gedaan, doet de wenkbrauwen fronsen.

Dit brengt mij op de onderwerpen over klimaat. ‘Onafhankelijk en neutraal is de Publieke Omroep bijvoorbeeld ook niet als het gaat om de klimaatdiscussie. Daarover mogen wetenschappers het zogenaamd eens zijn, de politici (en de kiezers) zijn dit zeker niet. Toch bedrijft de Publieke Omroep actiejournalistiek als het gaat over klimaat.’

Dit zijn ware woorden. We kunnen bijvoorbeeld constateren dat het ‘voorspelde’ ijsvrij zijn van de beide polen volgens mevrouw Noteboom aan wie het NOS-journaal ruim podium bood, door de feiten wordt weerlegd. We kunnen hiermee vaststellen dat dit het niveau is van degenen met wie de Publieke Omroep en het NOS-journaal zich inlaten. Deze onwetenschappelijke niet objectieve uitzending heeft geleid tot een klacht aan het adres van het NOS-journaal. Het antwoord van de ombudsvrouw kwam, zoals helaas toch te verwachten niet boven dit niveau: wij hebben gelijk, omdat wij gelijk hebben op grond van het gelijk dat ooit 75 van 77 zich klimaatwetenschapper noemenden zichzelf aanmaten in een onbeduidende enquête. Zie hier. Dit krijg je als je geen wetenschappelijke redactie hebt. Zie hier voor de reactie.

Na de CO2-hype dook een poos je de verzuring van de oceanen op als bedreiging van koraalriffen. Inmiddels is dit weerlegd, net zoals de zure regen destijds en het gat in de ozonlaag, allemaal niet aansprekend genoeg. De Publieke Omroep heeft zich nu, na het falen van de ‘voorspellingen’ van mevrouw Noteboom, gestort op de CH4-uitstoot door ontdooiende permafrost.

De uitzendingen door het NOS-journaal bij monde van Peter Kuipers Munneke waren even suggestief als onwetenschappelijk. Er werd geen historisch perspectief getoond; de invloed op temperatuur werd niet aangetoond; om welke hoeveelheden van dit gas het gaat. Ockhams-scheermes maakte overuren.

Kortom, het is een en al suggestie en bangmakerij.

Peter Kuipers Munneke kent klaarblijkelijk niet zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid en het NOS-journaal is blijkbaar niet van plan hem op dit punt te corrigeren.

De heer PKM is zich er blijkbaar niet van bewust voor welk karretje hij zich laat spannen: ironisch genoeg is dit het kapitalistische Eco Industrieel Complex. Zoveel naïviteit kun je alleen verwachten als je geen wetenschappelijk redactie hebt om je te corrigeren. Zeker wanneer je als spreekbuis van ditzelfde Overheidsbeleid fungeert: wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. Bijbelse woorden, maar nog even actueel.

Aldus Jeroen Hetzler.

Bron hier.