___________________________________
Onze serie Holland op z’n smalst zou volledig over windmolens kunnen gaan, zoveel plannen zijn er, zoveel bezwaarmakers ook. In Oudesluis (gemeente Schagen) ligt er ergens in een weiland een echt hoofdpijndossier. Omwonenden tegen een boer die een molen liet plaatsen, afbreken én weer opnieuw wil plaatsen.
Het bestuurlijke drama duurt al twaalf jaar, in de kop van Noord-Holland ook wel bekend als dossier Grote Sloot 158.
Boer Struijk zette er een windmolen op zijn land, waarmee hij een paar miljoen aan subsidie kon verdienen. De gemeente gaf hem een vergunning, waar de provincie én omwonenden het niet mee eens zijn. Zo begon een juridische strijd die model staat voor veel lokale conflicten over windturbines.
Buurtbewoners die in de buurt van de windmolen wonen hadden last van het geluid en de slagschaduw die het gevaarte veroorzaakte. Zij lieten het er niet bij zitten.
Een aantal rechtszaken verder is de windmolen na een uitspraak van de Raad van State ontmanteld, in 2015. Maar de vergunning om er een andere neer te zetten is nog steeds geldig, al zijn gemeente en provincie het daar nog niet over eens.
Henno Dasselaar woont vlakbij de molen en is teleurgesteld in de gemeente Schagen. Hij vindt dat de gemeente de belangen van de bewoners niet goed vertegenwoordigt.
Burgemeester Marjan van Kampen (gemeente Schagen) erkent dat het een slepende kwestie geworden is, maar weigert vooralsnog de vergunning in te trekken.
Deze zaak is maar een voorbeeld stelt ze, van eindeloze procedures waar gemeenten mee te maken krijgen.
Buurtbewoners die in de buurt van de windmolen wonen hadden last van het geluid en de slagschaduw die het gevaarte veroorzaakte. Zij lieten het er niet bij zitten.
Een aantal rechtszaken verder is de windmolen na een uitspraak van de Raad van State ontmanteld, in 2015. Maar de vergunning om er een andere neer te zetten is nog steeds geldig, al zijn gemeente en provincie het daar nog niet over eens.
Henno Dasselaar woont vlakbij de molen en is teleurgesteld in de gemeente Schagen. Hij vindt dat de gemeente de belangen van de bewoners niet goed vertegenwoordigt.
Burgemeester Marjan van Kampen (gemeente Schagen) erkent dat het een slepende kwestie geworden is, maar weigert vooralsnog de vergunning in te trekken.
Deze zaak is maar een voorbeeld stelt ze, van eindeloze procedures waar gemeenten mee te maken krijgen.
Hoeveel vergelijkbare, energieslurpende en kosten vretende dossiers er liggen bij andere gemeenten is niet te becijferen. Ze worden immers niet als hoofdpijndossier opgeslagen en vaak zijn het juist boze burgers die ervoor kiezen jarenlang te blijven procederen. Burgemeester Van Kampen pleit voor een wettelijke plicht waarbij betrokkenen voortaan éérst samen een oplossing moeten bedenken, vóórdat ze kunnen beginnen met procederen.
Volgens advocaat en hoogleraar bestuursrecht Tom Barkhuysen is dat niet de oplossing. De overheid doet de laatste jaren z’n best om eindeloze procedures in kleine kwesties tot een minimum te beperken. Ook hij ziet het op lokaal niveau steeds vaker mis gaan, waar Nederland op landelijk bestuurlijk niveau geroemd wordt om z’n poldermodel.
Dat heeft te maken met het mondiger worden van de burger, die beslissingen ‘van bovenaf’ niet langer zomaar laat gebeuren.
0 reacties :
Een reactie posten