Eerder schreef ik over de Nederlandse pensioenbeheerder APG, die beleggingen beheert van vijf pensioenfondsen, waaronder het ABP. Het APG wenst niet in wind op zee te investeren. Het Prokon–windschandaal dat zich in Duitsland ontvouwt, bewijst eens te meer dat dat heel verstandig beleid is.
Wat is er aan de hand?
Onder de titel, 'Gone With the Wind: Weak Returns Cripple German Renewables', rapporteren Gunther Latsch, Anne Seith en Gerald Traufetter in 'Der Spiegel':
Investments in renewable energy were supposed to be a sure thing, with wind park operators promising annual returns of up to 20 percent. More often than not, however, such pledges have been illusory -- and many investors have lost their principal to boot.
Three broadcasting vans. Ten camera teams. Some 50 journalists. There certainly wasn't any lack of attention being paid to Carsten Rodbertus last Thursday as he stepped up to the podium in an assembly hall in northern Germany belonging to the renewable energy firm Prokon. And the company founder, with his gray ponytail, didn't disappoint. The press conference quickly became a spectacle.
Several hundred employees welcomed Rodbertus with applause and shouts of "bravo" -- and that despite the fact that he had brought an insolvency trustee along with him. Still, Robertus insisted that the company was essentially healthy. Recently, he noted, workers had labored "12 days in a row for 12 hours a day" in an attempt to ward off bankruptcy.
The fact that they weren't successful is, according to Rodbertus, the fault of the company's investors, who backed the firm to the tune of €1.4 billion ($1.9 billion). Currently, many of them are demanding the returns that they were once promised: at least 6 percent interest per year or a refund of their principle if they wished to back out. Last week, the mounting claims led Prokon to declare bankruptcy -- 75,000 stakeholders could be left out in the cold.
Thus far, it is the highest profile failure of a business model that both politicians and investors praised for being doubly beneficial. Not only would investors boost their own accounts, but they would also help the environment at the same time. And because the state guaranteed high feed-in rates for 20 years, the promises made by financial advisors -- secure returns with a good conscience -- seemed plausible.
Indications are mounting, however, that green capitalism will not be able to meet all expectations. In courts around the country, complaints are mounting from wind park investors who haven't received a dividend disbursement in years or whose parks went belly up. Consumer protection activists are complaining that many projects are poorly structured and lack transparency. In the renewables sector, fear is spreading that the Prokon bankruptcy -- combined with plans for a reduction in the guaranteed feed-in tariff recently released by new German Economy Minister Sigmar Gabriel -- could scare away investors.
Lees verder hier.
En hoe is de situatie in Nederland? Op Climategate.nl schenkt Rypke Zeilmaker regelmatig aandacht aan de methoden die belanghebbenden gebruiken om de Nederlandse burger een poot uit te draaien ten behoeve van de financiering van windenergie en hoe een ooit betrouwbaar persorgaan, het Financieele Dagblad, hieraan een actieve bijdrage levert. Zie bijvoorbeeld hier.
Het is de plicht van zo'n krant om haar brede lezerskring te waarschuwen voor de risico's die zijn verbonden aan investering in windenergie, ten einde te voorkomen dat zij grote verliezen lijden, zoals in Duitsland thans het geval is. Waarvoor nemen lezers anders zo'n duur abonnement? In plaats daarvan maakt het FD gemene zaak met belanghebbenden.
Mijn trouwe lezers weten dat ik vaak kritiek heb gehad op de Volkskrant. Maar van mij geen kwaad woord over Martin Sommer, die de laatste tijd enkele pareltjes over windenergie heeft gepubliceerd (zie bijvoorbeeld hier,hier, hier en hier).
De moraal van dit verhaal? Investeer niet in windenergie, want dan raak je je geld kwijt. Dat soort investeringen is slechts rendabel bij de gratie van subsidies. En als de subsidiestekker er uit gaat, zoals reeds in verschillende landen is gebeurd, blijf je zitten met de gebakken peren. Voor degenen die mij dankbaarheid willen betuigen voor deze gouden beleggingstip ben ik gaarne bereid mijn bankrekening op persoonlijke, discrete wijze kenbaar te maken.
0 reacties :
Een reactie posten