Voor bestuurlijke functies heb je goede mensen nodig.
Deze mensen verdienen vaak een wat al te riant salaris maar de burger wordt dan wijsgemaakt dat kwaliteit geld kost en dit zijn dan de beste mensen. Zo hebben we topbestuurders bij ziekenhuizen, bij woningbouwverenigingen, bij openbaar vervoer bedrijven, bij toezichthoudende instanties etc, etc ,etc. Allemaal slimme mensen, die volgens andere bestuurders hun geld meer dan waard zijn.
Jammer alleen dat deze hoogbegaafde bestuurders vaak blunderen, ze verkwisten miljoenen door verkeerde speculaties, ze leven als koningen in marmeren kantoren, laten zich vervoeren in Maserati’s of limousines en laten zich fêteren door bedrijven die ze moeten controleren. Als dit gedrag in de openbaarheid komt, moeten ze vaak vertrekken of vertrekken uit zichzelf, maar nemen steevast een grote zak met geld mee en leven vrolijk verder als god in Frankrijk. Als ze daarop aangesproken worden, is het antwoord steevast dat ze niets hebben gedaan wat illegaal is, en dat zal ongetwijfeld zo zijn…. Je mag volgens de wet waarschijnlijk ook wel op het dak van je dienstauto poepen, maar dat doe je ook niet. Waarom niet? Omdat het raar, vreemd, buitensporig, niet wenselijk en onfatsoenlijk is…. Maar deze mensen hebben geen fatsoen en zelfreflectie is ver te zoeken. Alles moet in wetjes, regeltjes en kadertjes aan deze mensen gevoerd worden, omdat ze zelf niet in staat zijn om te zien dat ze zich verkeerd gedragen.
Ook blijken die slimme mensen slecht functionerende hersencellen te hebben, want als er sprake is van vervolging of een parlementaire enquête dan blijken deze hoogbegaafden opeens zwakbegaafde individuen met zeer slechte geheugens. Ze weten het niet meer, het is lang geleden en waarschijnlijk lag de fout bij de andere bestuurders…. Met andere woorden, ze krijgen zoveel geld, omdat ze eindverantwoordelijk zijn. Maar bij falen zijn ze niet is staat om verantwoording af te leggen. Dan moet je toch echt wel een zeldzaam soort eikel zijn.
Maar goed, vervolging leidt vaak nergens toe. Een parlementaire enquête heeft zelden consequenties en na het zwakbegaafde optreden zie je diezelfde namen weer opduiken in vergelijkbare functies. Een soort steeds weer terugkerende gezwellen die moeilijk uit te roeien zijn zullen we maar zeggen.
0 reacties :
Een reactie posten