'Een ecologische ramp: Nederland wordt één groot windmolenpark'

OPINIE - Jaap Engelen − 16/06/14, OPINIE 

Met de bouw van windmolens in Nederland wordt het landschap verwoest en krijgt het het aanzicht van een industriegebied, schrijft Jaap Engelen uit Zierikzee in de brief van de dag.

• Zodra ik bij de voet van een turbine kom, voel ik mij geïntimideerd door zijn omvang. Ik kan hier niet aan wennen.

• 
  

Al zeventien jaar heb ik het vliegtuig links laten liggen, omdat ik vond dat ik mijn consumptie moest beperken. Er zijn natuurlijk tal van andere maatregelen te bedenken, zoals minder hard stoken, afval gescheiden inzamelen, maar ik zie dat als rommelen in de marge. Bovendien houd ik van een heerlijke douche en een grote auto.

Tot nu toe geniet ik van mijn directe omgeving, trek er graag op uit met mijn fiets, of te voet, en ben tot diep in mijn ziel verknocht aan het Hollandse landschap, de Zeeuwse delta, de Wadden, het strand en de duinen.

Ik ken alle nog ongerepte plekjes in Nederland, voor mij is er niets zo rustgevend om even vrij te zijn van industrie, autoweg of andere drukte. Ik heb het soms even helemaal gehad met alles en iedereen. Dan ben ik gelukkig dat dit ook in Nederland mogelijk is.

Tot nu toe heb ik altijd groen gestemd, ben lid van Natuurmonumenten, heb mijn huis energiezuinig gemaakt, noem maar op.

Windmolenpark

Maar er voltrekt zich in mijn ogen een ecologische ramp, Nederland wordt één groot windmolenpark. Het landschap wordt hiermee verwoest en krijgt het aanzicht van een industriegebied. Daarmee verdwijnt bij mij althans het draagvlak om in het behoud van het landschap verder te investeren. Sterker nog. Ik weet zeker dat deze ontwikkeling juist aanzet tot verdere consumptie, het is immers groene energie.

Met pijn in het hart zie ik windmolens verschijnen in het door mij geliefde landschap. Zodra ik bij de voet van een turbine kom, voel ik mij geïntimideerd door zijn omvang. Ik kan hier niet aan wennen, wegkijken kan binnenkort niet meer, want ze zijn dan werkelijk overal.

Tot nu toe leef ik zo veel mogelijk milieubewust, maar dit ga ik niet volhouden. Ik droom al van een vierwiel-aangedreven auto, er zijn in Europa nog tal van ongerepte plaatsen, ver weg van hier. Ook merk ik dat ik weer interesse krijg in vliegreisjes, weekendje Barcelona, of een cruise naar Alaska.

En wat zegt mijn omgeving? Moet je vooral doen, maak je niet zo druk om die windturbines.

_{Dit artikel verscheen als ingezonden brief van de dag, verstuurd door Jaap Engelen uit Zierikzee.}