Een nieuwe analyse van Pieter Lukkes. Geplaatst door Hans Labohm op 15 maart, 2014
Eerder schreef ik over het recente rapport van de Duitse ' Expertenkommission Forschung und Innovation' van de Bondsdag, die pleitte voor afschaffing van de Energiewende.
Onlangs publiceerde Pieter Lukkes een soortgelijke studie over het Nederlandse Energieakkoord met overeenkomstige aanbevelingen. Inmiddels beseft de Duitse minister van economische zaken, Sigmar Gabriel, dat het menens is.
Op zijn Faceboek–pagina schreef hij onlangs het volgende:
Deutschland und ganz Europa stehen vor einer gewaltigen Herausforderung. Die Strompreise in
Deutschland sind doppelt so hoch wie in den USA. Wenn wir nicht mindestens unsere Industrie
entlasten, droht uns eine Deindustrialisierung. Das ist keine plumpe Propaganda der Wirtschaft,
sondern bittere Realität. Eigentlich müssten wir in Europa darüber nachdenken, wie wir die
staatlich induzierten Belastungen reduzieren. Ich weiß, wie schwer das ist.
Aber was noch vor einigen Jahren zu hohe Lohn- und Sozialkosten waren, sind heute die
wachsenden Energie- und Rohstoffkosten. Sie bedrohen die Wettbewerbsfähigkeit der deutschen
und europäischen Industrie. Und wenn wir diese
Basis für unsere Volkswirtschaft nicht erhalten, werden wir weder erneuerbare Energien noch den sozialen und kulturellen Standard in unserem Land halten können.
Hij komt er wat laat achter. Dat alles was al vele jaren geleden glashelder voor degenen die hun hoofd niet in het zand staken. Maar beter laat dan nooit.
Hoe moeten we deze hartenkreet interpreteren? M.i. Is dit een duidelijke indicatie dat de Duitse regering een Wende van de Energiewende voorbereid en de geesten daarvoor rijp wil maken. In Nederland is het nog niet zo ver. Maar als Duitsland 'om' gaat, zal ook het Nederlandse beleid worden gewijzigd. Dan is het einde oefening voor het energieakkoord. Daar kan men vergif op innemen. En de gebruikelijke klaagzangen van de milieubeweging zullen daar niets aan kunnen veranderen.
Over de redenen waarom dit hoogst noodzakelijk is, schrijft Pieter Lukkes het volgende in zijn nieuwe studie, die door negen deskundigen mede is ondertekend:
Ik citeer:
Sinds de Tweede Wereldoorlog hebben 14 kabinetten hun termijn van 4 jaar niet uitgediend. In zeker de helft van de gevallen speelden financiële perikelen een rol. Maar nog nooit is een kabinet gevallen wegens het verspillen van grote bedragen gemeenschapsgeld aan zaken die geen nut hebben. Misschien komt dat wel omdat grote projecten nog nooit zijn onderworpen aan een analyse van nut en noodzaak. Tijd dus om daar verandering in te brengen. ….
Samenvatting
1) Over duurzame energie, meer in het bijzonder windenergie, is nog nimmer een analyse van nut en noodzaak gemaakt.
2) Nederlands en Duits onderzoek toont aan dat het windenergieprogramma, zoals voorzien in het Energieakkoord, géén invloed zal hebben op de hoeveelheid uitgestoten CO2. De consequentie hiervan is dat de windparken ook géén bijdrage leveren aan de beperking van de opwarming van de aarde.
3) De opwarming van de aarde is overigens niet bedreigend. Het meest waarschijnlijke scenario zegt dat de gemiddelde temperatuur gedurende deze eeuw met ongeveer 1 graad Celsius zal stijgen; een stijging die gunstig zal zijn voor de ontwikkeling van onze welvaart.
4) De te bouwen windparken zullen geen uitstel geven aan het moment waarop de fossiele brandstoffen zullen zijn uitgeput. Van enige besparing op het gebruik van fossiele brandstoffen is geen sprake.
5) De windparken zullen wel van betekenis zijn voor de energietransitie in Nederland en wel in die zin dat ze ertoe bijdragen dat een hoger percentage van de totaal verbruikte energie koolstofarm zal zijn opgewekt. Dit percentage bedraagt echter slechts 1,9.
6) De kosten van deze bijdrage van 1,9% bedragen tenminste €60 miljard. Dit is de grootste verspilling van gemeenschapsgeld in de geschiedenis van dit land.
7) De ernstige problemen rond windenergie zijn in de hand gewerkt door het feit dat het windenergiegebeuren zich in een monopoloïde omgeving afspeelt.
8) Horizonvervuiling, dode vogels en vleermuizen, verrommelde landschappen, geluidshinder en door windenergie en ontwrichte gemeenschappen zijn géén bouwstenen van de duurzame samenleving.
9) Politici die pleiten voor de uitvoering van het windenergieprogramma in het Energieakkoord pleiten voor het zonder nut en noodzaak verspillen van € 60 miljard gemeenschapsgeld. Vluchten voor dit feit kan niet meer.
10) Deze studie betekent een bevrijding van het dwangmatig denken en handelen ten aanzien van windenergie. Van iets dat overbodig is gaat geen dwang uit. Het is in ons aller belang om meteen met windenergie te stoppen.
Aldus Pieter Lukkes (em. professor geografie RUG). De volledige studie is als bijlage toegevoegd.
Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.
Bijlagen: application/pdf iconlukkes_pieter_nut_en_noodzaak_biskopij_a5_4.pdf
0 reacties :
Een reactie posten