Klimaatpropaganda gaat vrolijk door

Datum:
  • vrijdag 1 november 2013
  • in
  • Mansveld fabuleert er lustig op los

    door Hans Labohm 

    Klimaatpropaganda gaat vrolijk door
    Een van mijn correspondenten vestigde mijn aandacht op een nieuwe klimaatbrochure van het ministerie van I & M, getiteld: 'Klimaatagenda. Weerbaar welvarend en groen'. Hieruit blijkt
    dat de nieuwste wetenschappelijke inzichten, die zelfs het VN–klimaatpanel (IPCC) – zij het
    versluierd – heeft gepubliceerd, nog niet tot I & M en zijn spindoctors zijn doorgedrongen.
    Van de overheid mag betrouwbare informatie worden verwacht. Helaas is dat niet altijd het
    geval. Maar I & M maakt het wel erg bont. Het gaat hier niet om een incidenteel geval van desinformatie, maar om de schepping een parallel virtueel universum van Orwelliaanse
    allure, waar alles draait om de (non–existente) opwarmingsdreiging als gevolg van de 
    uitstoot van CO2 door de mens.
    De rapporten van het IPCC worden door officiële instanties, zoals I & M, vaak als hun
    onfeilbare bijbel beschouwd. Maar zelfs daarvan wordt nu afgeweken om de kwijnende
    klimaathype maar een nieuwe impuls te geven.
    Ik pik er een aantal passages uit de brochure:
    Het klimaat verandert. De effecten daarvan worden nu al steeds duidelijker 
    merkbaar en zullen in de toekomst steeds heviger worden.
    Het klimaat verandert altijd. Dat is niets nieuws. De opwarming van de aarde is zo'n
    16 jaar geleden gestopt. Dus hoe kunnen de 'effecten steeds duidelijker merkbaar'
    zijn?
    De mainstream klimatologen zitten met de handen in het haar om de opwarmings
     'pauze' te verklaren. Zij zijn daar tot op heden niet in geslaagd. Moeder Natuur
    handelt in strijd met de menselijke broeikashypothese. Zie ook hier.
    En wat wordt bedoeld met 'heviger worden'? Weersextremen misschien? Maar daarvan
    heeft het IPCC nu juist geschreven dat daarin geen trends zijn te ontdekken en
    al helemaal geen verband met CO2 van welke oorsprong dan ook (menselijke of
    natuurlijke). Zie ook hier.
    Maar klimaatverandering is breder: het heeft effect op onze gezondheid, 
    infrastructuur, woningen en voedselproductie.
    Met de effecten op de gezondheid wordt waarschijnlijk de verspreiding van ziekten,
    zoals malaria bedoeld via insecten. Maar dat sprookje is reeds vele jaren geleden
     weerlegd.
    Dat klimaatverandering effect kan hebben op de infrastructuur is juist. Maar men
    dient niet te overdrijven. Aanpassingen kunnen gewoon worden 'meegenomen'
    bij de normale onderhouds– en  vervangingswerkzaamheden. Klimaatsceptici
    verwachten een zeespiegelstijging van zo'n 18 – 20 cm. per eeuw. Dat is niet iets
     dat tot paniek aanleiding geeft.
    Het raakt aan alle economische en maatschappelijke sectoren, bedreigt 
    onze welvaart en heeft effect op internationale veiligheids– en verdelings-
    vraagstukken.
    Klimaatverandering heeft tot dusver een miniem effect gehad op onze welvaart en
    internationale vraagstukken. Dat geldt niet voor klimaatbeleid, waarbij dagelijks
    wereldwijd een miljard in een groot zwart gat verdwijnt. Sommige maatregelen
    hebben zelfs dramatische gevolgen gehad. Dat geldt bijvoorbeeld voor biomassa.
    De productie daarvan heeft in vele delen van de wereld tot een drastische verhoging
    van de prijzen van basisvoedsel geleid, waarvan vooral de armste groepen de
    dupe werden.

    Niet het klimaat bedreigt onze welvaart maar het klimaatbeleid.
    Onder milieueconomen bestaat consensus dat een beperkte opwarming van
    de aarde in het algemeen positieve effecten zal hebben op de welvaart. Dit hangt
    vooral samen met de daaruit voortvloeiende hogere landbouwopbrengsten wereldwijd.
    Mocht de temperatuurstijging hoger dan ongeveer 2 graden worden, dan zouden
    de negatieve effecten kunnen gaan prevaleren boven de positieve effecten, aldus
    de consensus onder milieueconomen, zoals gepubliceerd in de peer–reviewed
     literatuur. 
    Daarom hebben wereldleiders zich gecommitteerd aan de afspraak om de 
    gemiddelde temperatuur tot maximaal twee graden te laten stijgen om zo de 
    risico’s binnen perken te houden.
    Een beleid zonder instrumenten is een slag in de lucht. Slechts een minderheid van
     landen heeft zich tot maatregelen verplicht. En die maatregelen hebben zo weinig
    effect dat zij niet tot een wereldwijde vermindering van de uitstoot van CO2 hebben
    geleid. Zelfs als dat wèl het geval zou zijn geweest, zou het klimaat/temperatuureffect
    daarvan niet meetbaar zijn geweest – zelfs niet na honderd jaar.
    Het feit dat de wereldleiders zich aan de 2 gradendoelstelling hebben gecommitteerd
    zou Koning Kanoet in zijn graf doen omdraaien. Wat een menselijke hoogmoed!
    Spoedige internationale actie is vereist om de broeikasgasuitstoot en 
    daarmee klimaatverandering te beperken en om onze omgeving op klimaat-
    verandering voor te bereiden. Als Europa en Nederland kunnen we hierin 
    een positieve rol vervullen, zowel in onze internationale samenwerking als 
    door zelf het goede voorbeeld te geven. De kost gaat voor de baat uit. 
    Nu snel handelen, maakt het klimaatprobleem in de toekomst kleiner
    tstoot te beperken, omdat deze slechts een onmeetbaar effect heeft op de wereld-
    temperatuur. Voor zover CO2 al een opwarmende invloed zou hebben, zal dit
    gedurende vele decennia een welvaartsverhogend effect hebben, ook al vanwege
     het feit dat een hogere CO2–concentratie in de atmosfeer goed is voor de plantengroei.
    De mislukking van vele achtereenvolgende klimaattoppen heeft duidelijk gemaakt
     dat het een illusie is te menen dat Europa en Nederland hierbij een positieve rol
     zouden kunnen kunnen spelen.
    Daarbij richten we ons nu op de nieuwe stip op de horizon van 2030. Deze
     agenda is daarom niet zo zeer een concreet pakket van acties, maar geeft 
    concrete doelen, ambities weer voor 2030 en de verkenning en voorbereiding 
    van verdere stappen richting 2030 en 2050.
    Nu er in Engeland en Duitsland grote politieke moeilijkheden zijn ontstaan over
    aanscherping van de decarboniseringsdoelstellingen, is het verstandig om in
    Nederland op zijn minst een pas op de plaats te maken.
    Het Kabinet zet in de EU in op ten minste een emissiereductie van 40%
     in 2030 t.o.v. 1990.
    Definitieve verdeling van het Europese niet–ETS [sic] doel over lidstaten zal 
    door de Europese Commissie plaatsvinden in 2016, nadat het Energie en 
    2030 vast te stellen conform de ‘Kabinetsaanpak Klimaatbeleid op weg naar
    2020’ uit 2011.
    Ik verwacht dat in 2016 Europa–wijd een nieuwe situatie is ontstaan, waarin men
     wel wat anders aan zijn hoofd heeft dan een aanscherping van de CO2–uitstoot
    doelstellingen.
    Het kabinet zet zich ook in voor een verbetering van het Europese 
    emissiehandelssysteem ….
    Dit emissiehandelssysteem ligt op zijn gat. Het is trekken aan een dood paard.
    Met uitvoering van het Energieakkoord voor Duurzame Groei (SER-Energieakkoord)
     worden de komende jaren cruciale stappen gezet op weg naar een toekomstig
     Nederland dat weerbaar, welvarend en groen is.
    Het SER–energieakkoord is een wangedrocht. Uitvoering van dit akkoord zal tot een
    kwetsbaar, verarmd en vervuild Nederland leiden, De welvaart zal afnemen omdat de energiearmoede van de lagere inkomenscategorieën toeneemt en de concurrentie-
    positie van Nederlandse bedrijven zal worden ondermijnd, met navenante werkgelegenheidseffecten. Vooral Links zal dus wat hebben uit te leggen aan de
     traditionele achterban. Het milieu zal lijden onder de landschapsvervuiling van de
     geplande vogelgehaktmolens. Zie ook hier.
    En zo kan worden doorgegaan.
    Waarom schetst I & M niet een waarheidsgetrouw beeld van de situatie? Waarom
     draait het de bevolking stelselmatig een rad voor de ogen?
    Al met al verbaast het mij altijd weer hoe Mansveld en haar voorgangers met dit
     grossieren in desinformatie weg kunnen komen en niet ter verantwoording worden
    geroepen. Er is geen enkel ander beleidsterrein waar dit zou lukken. In vergelijking
    hiermee is het LIBOR-schandaal bij de Rabo toch kruimelwerk. En degene die formeel
     dáárvoor verantwoordelijk was, heeft niet lang gewacht om daaruit de consequenties
     te trekken. Zo kan het dus ook nog!

    0 reacties :

    Een reactie posten