door Hans Labohm op 26 november, 2013
Een gastbijdrage van Jeroen Hetzler.
Klimaatjihadisme
Hier doet het huidige Nederlandse klimaatbeleid en het dogmatische geloof in de AGW–hypothese (de menselijke invloed op de, thans uitblijvende, opwarming) mij aan denken. Het huidige klimaatbeleid leidt immers zonder de enige twijfel tot welvaartsdaling, oplopende werkloosheid, koopkrachtverlies en verlies aan concurrentievermogen. Het verwoestende effect zal elke terreuraanslag door jihadisten in de schaduw stellen. De jihadisten hoeven dus niets te ondernemen om het Westen ten val te brengen. Dat doen onze politieke leiders zelf wel door het, overigens ondemocratische, klimaatbeleid.
De minister stelt namelijk in zijn antwoord op Kamervragen dat het Nationaal Energieakkoord een brede democratische vertegenwoordiging kent. Dit is niet waar, omdat de ingenieurs ontbraken die ter plekke de kosten hadden kunnen voorrekenen. Ook kritische stemmen werden buiten het overleg gehouden. Als de burger/belastingbetaler vooraf had geweten hoe hard deze na 2018 in de portemonnee geraakt zal worden en als deze zelfde burger in het Akkoord betrokken was geweest, had het er heel anders uitgezien. Thans lijkt het Akkoord overwegend het resultaat van het bedrijfsleven dat een groen imago probeert op te houden om eraan te verdienen tegen zo laag mogelijke kosten enerzijds en een anti–kapitalistische milieubeweging anderzijds om hun donaties te garanderen.
Het slachtoffer is zonneklaar de burger/belastingbetaler die veruit het grootste deel van de kosten opgelegd heeft gekregen.
Het orthodoxe klimaatgeloof kan ook worden afgeleid uit de antwoorden van staatssecretaris Mansveld die slechts verwijst naar het Stern–rapport en het voorzorgprincipe. Het is bekend dat het Stern–rapport rekent met een volstrekt onrealistisch lage discontovoet, waardoor het zwartste scenario wordt geschetst. Vanuit de hele wereld is door economen verontwaardigd op dit rapport gereageerd. Bovendien is het geen peer–reviewed rapport, dus wetenschappelijk gezien onvoldragen. Er zijn genoeg andere studies die een heel ander beeld geven. Zie bijvoorbeeld de kritiek hier en hier.
Het is kenmerkend dat juist deze buiten de beleidsvorming worden gehouden evenals kritische stemmen.
Verder, het voorzorgprincipe stelt volgens de EU:
Het voorzorgbeginsel kan volgens deze EU-mededeling van toepassing zijn als de wetenschappelijke informatie onvolledig is of geen uitsluitsel geeft dat de mogelijke gevolgen voor het milieu of de gezondheid van mensen, dieren en planten weleens potentieel gevaarlijk en onverenigbaar met het gekozen beschermingsniveau kunnen zijn.
Er is dus geen ruimte voor wetenschap of zelfs maar gezond verstand binnen het klimaatbeleid. Helaas proberen de minister en de staatssecretaris de kwalijke gevolgen van deze omissie te verdoezelen. Ik had van volksvertegenwoordigers een groter verantwoordelijkheidsgevoel verwacht, zeker tegenover de generatie na ons.
Mijn belangrijkste twee vragen aan de minister zouden dan ook zijn:
Waarom onthoudt u de burger/belastingbetaler het inzicht in de opgelegde explosief stijgende energiekosten die tienduizenden huishoudens zal veroordelen tot dezelfde energiearmoede die nu al honderdduizenden huishoudens in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk teistert?
Waarom zijn de burger/belastingbetaler, ter zake kundige ingenieurs en kritische stemmen buiten deelname aan het Nationaal Energieakkoord gehouden?
Aldus Jeroen Hetzler.
0 reacties :
Een reactie posten