'Crossen kan stiller dan doorgaande weg'

SCHOORL  Noord-Hollandse motorcrossers voelen zich 'een soort rondreizend circus'.


Al in 2005 beloofde de provincie een permanent motorcrossterrein in de Noordkop. Tot dusver zonder resultant. De crossers kunnen nu alleen voor evenementen steeds eenmalig ergens terecht. „We voelen ons een soort rondreizend circus." Intussen is een groep motorcrossers het zat. Zij verstoorden onlangs de rust in de Schoorlse duinen en bereiden meer protestacties voor. 

Noord-Holland boven het Noordzeekanaal telt zo'n duizend motorcrossers met een wedstrijdlicentie. „En een veelvoud aan hobbyisten en mensen die er zijdelings bij betrokken zijn", vertelt voorzitter Gerry Meereboer van de Niedorper Motorclub. Samen met onder anderen voorzitter Henk Bode van de Noord-Hollandse Motorsport Federatie vertegenwoordigt hij de motorcrossers in het overleg met de provincie.

Van de vier crossverenigingen boven het Noordzeekanaal heeft alleen die op Texel een eigen terrein. Dat is te klein en lastig toegankelijk voor de crossers van het vasteland.

Het locatieprobleem grijpt veel verder terug dan 2005, vertelt Bode. „Als crossers al ergens terecht kunnen, is dat bijna altijd tijdelijk. Motorcross wordt geassocieerd met herrie en dat wil niemand in zijn achtertuin." Onterecht, menen de bestuurders. Zo hebben de crossverenigingen 155.000 euro geinvesteerd in metingen en geluidsreducerende maatregelen op het terrein Kooypunt in Den Helder. Hier mocht tot januari 2012 vijf jaar lang gecrost worden. Meereboer: „We hebben de geluidsproductie van de motoren gehalveerd."

Omdat het een tijdelijke oplossing was, konden ze geen andere maatregelen nemen, zoals het plaatsen van geluidswallen. „Als we het terrein hadden mogen 'inpakken', was er nauwelijks nog lawaai geweest", zegt Meereboer. ,,Dan is het op honderd meter afstand stiller dan een doorgaande weg", voegt Boele toe. Die maatregelen nemen ze graag op een permanent terrein. In de loop der jaren zijn locaties in Wieringermeer (nu gemeente Hollands Kroon) en Den Helder de revue gepasseerd. Steeds liepen de onderhandelingen vast. „We voelen ons een beetje pingpongbal van de politiek", zegt Boele. „In Den Helder is de coalitie in die tijd twee keer uit elkaar gevallen en de gemeentefusie van Wieringermeer heeft ook niet bepaald geholpen."

Inmiddels is een plan voor de inrichtingwan een terrein voorgelegd aan gedeputeerde Tjeerd Talsma. „Een goed plan", meent deze. „Maar te ambitieus." De verenigingen pleiten voor tien tot zeventien hectare, de provincie meent dat vijf tot acht hectare reëler is. Eind januari wordt verder gesproken.

Intussen voert een groep crossers steeds fanatieker actie, zoals in de Schoorlse duinen. Zorgelijk, zeggen Meereboer en Bode. „Maar ook begrijpelijk. Ze hebben zich vijf jaar goed gedragen op Kooypunt en moeten toch weer weg, zonder dat er iets anders is geregeld. Het zou veiliger zijn Kooypunt weer open te stellen, maar dat kan juridisch niet." Zondag is daar wel een evenement en volgend jaar mag er nog eens drie keer gecrost worden. Meereboer verzucht: „Het is iets, maar wel weer steeds eenmalig."
_________________________________________________________________________________

'Actie tot eerste schop grond ingaat'

 „We voelen ons niet serieus genomen. Al vier keer is beweerd dat als wij stoppen met protestcrossen, er een oplossing komt. Daarom verplaatsen we onze acties nu naar drukbezochte plekken, zodat we veel mensen bereiken. En we gaan door tot de eerste schop de grond ingaat voor een eigen terrein."

De wildcrossers, of protestcrossers zoals ze zich liever noemen, kondigen aan veel. meer protestacties te houden zoals in de Schoorlse duinen. „Als het lukt elk weekend, maar we zijn afhankelijk van het weer", aldas 6.4n van hen.

Hun cross in het dtiingebied bij Schoorl stuitte op veel kritiek, vooral omdat er op dat moment veel gezinnen waren. Voor de crossers was dit juist een bewuste keuze. „In het verleden kozen we voor braakliggende terreinen en verlaten industrieterreineh, maar dan kwam er niemand. Op een gegeven moment kwam zelfs de politie niet meer kijken. Nu zorgen we er gewoon voor dat rnensen de politie bellen."

Ze houden hun acties wel verantwoordelijk, benadrukt hij. „We willen geen haat zaaien en geen vernielingen aanrichten, we willen alleen aandacht voor ons probleem."

Hun imago werkt niet echt mee, stelt hij. „Over het algemeen denken mensen dat we een stel Hells Angels met tatoeages zijn. Ze kijken vreernd op als ik vertel dat ik gewoon een kantoorbaan heb. Maar iedereen in de motor-cross is zo. Het is een hele normale en sociale sport, maar ook eentje zonder eigen plek."


NHD