16 maart 2012
Utrecht - De Nederlandse overheid heeft hopeloos gefaald bij het beschermen van de bevolking tegen de grote gevaren van asbest.
DOOR ANNE BOER
Er is onverantwoord lang gewacht met ingrijpen. Daardoor vallen onnodig duizenden doden.
Tot dat snoeiharde oordeel komt advocaat Bob Ruers (64) in zijn proefschrift over asbest, dat hij gisteren met succes verdedigde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Ruers vindt dat de overheid voor haar nalatigheid bij het treffen van tijdige en adequate maatregelen ter beperking van het gebruik van asbest haar excuses moet aanbieden aan de slachtoffers en hun nabestaanden. Tegelijk pleit hij er voor het wetboek van strafrecht zodanig te wijzigen dat het misdrijf dood door schuld in geval van blootstelling an gevaarlijke stoffen met lange latentietijden niet meer verjaart.
Om herhaling te voorkornen rnoet volgens Ruers het gebruik van mogelijk schadelijke stoffen op commerciële basis wettelijk niet eerder worden toegestaan dan nadat een onafhankelijk wetenschappelijk instituut de gevolgen heeft onderzocht.
In zijn proefschrift legt Ruers, advocaat in Utrecht, het asbestdrama bloot: Tussen het vaststellen van het kankerrisico van asbest in de jaren vijftig van de vorige eeuw en het algeheel asbestverbod van 1 juli 1993 lagen bijna veertig jaar.
De overheid stond erbij en keek er naar en liet zich in de luren leggen door de machtige internationale asbestindustrie.
De schadelijke gevolgen van asbest worden elk jaar duidelijker. De telling begon in 1969. Inmiddels zijn er tienduizend doden.
Asbestziekten eisen met ruim duizend slachtoffers in Nederland jaarlijks meer levens dan het verkeer.
Asbest is de voornaamste oorzaak van beroepsziekten en op tabak na de meest dodelijke kankerverwekkende stof in het milieu.
Bron: NHD
0 reacties :
Een reactie posten