Dat de gemeenteraad van Zijpe met het Windbeleid hun plannen heeft weggeblazen, heeft ze alleen maar strijdvaardiger gemaakt.
DOOR JAN MOL(NHD)
SINT MAARTENSBRUG
Ze zijn nog steeds zelfverzekerd en
vol energie: Gerrit Schuijt en zijn zoon Jan. Ze gaan door met de plannen voor
de windturbine op hun bedrijf.
Dat de gemeenteraad van Zijpe met het
Windbeleid hun plannen heeft weggeblazen, heeft ze alleen maar strijdvaardiger
gemaakt. „Er ligt voor duurzame energie een opdracht van de rijksoverheid. De
provincie moet die uitvoeren en kan daarmee de gemeente overrulen. En ons plan
is nog steeds correct en voldoet aan alle eisen", vertelt Gerrit Schuijt.
Wachten
De kleine windturbine op hun bedrijf is
inmiddels bijna twintig jaar oud en aan vervanging toe. Hij is wezenlijk voor
de energievoorziening van het veehouderij- en bollenbedrijf. In 2006 was alles
in orde en kon het voorbereidingsbesluit worden genomen en de bouwvergunning
voor een nieuwe op te schalen turbineworden verstrekt. De gemeente wilde alleen
nog even wachten op meetresultaten van de buurman, de inmiddels in Zijpe
overbekende megaturbine Grote Sloot 158.
Op dat moment begon de omgeving zich te
roeren, kwamen er protesten, met als eind van het liedje dat de Schuijts maar
moesten wachten tot er voor de gemeente Zijpe een windbeleid zou worden
vastgesteld. Meer dan vier jaar werden ze aan het lijntje gehouden en toen de
beslissing viel, hadden ze het nakijken.
Onrechtvaardig
„Vreselijk onrechtvaardig, waar blijf je als
een overheid zich niet aan zijn woord houdt. Maar je wordt gehard. Dat
windbeleid is helemaal toegeschreven naar de tegenstanders om van het gezeur en
de terreur of te zijn." Vader en zoon Schuijt vinden het wrang dat ze nog
nooit echt zijn benaderd door de bestuurders om inhoudelijk over het opschalen
van hun windturbine te praten. „ledereen kijkt maar naar die grote buur, maar
die van ons wordt een stuk kleiner, ruim twintig meter lager en een vermogen
van tegen een megawatt." Die van de buur is ruim twee megawatt.
De Schuijts zijn teleurgesteld in het vele
protest: „Bijna allemaal mensen uit de stad die hier voor hun rust komen en na
twintig jaar in een serviceflat in de stad gaan wonen om te kijken hoe ze daar
hun zin weer door kunnen drijven. En ondertussen niets bijdragen aan een
duurzame maatschappij. Ook in een agrarisch gebied moet je je aanpassen aan de
realiteit. Dat moeten agrariers ook met tal van regels en voorschriften."
Jan Schuijt wil het bedrijf aan de Grote
Sloot als een modern bedrijf voortzetten: „Precies zoals dat past in het
Europees landbouwbeleid. Duurzaam en leefbaar platteland kan alleen bestaan als
dat vitaal is, dus als de mensen die er wonen en werken in een nieuwe economic
met jonge ondernemers ook wat kunnen verdienen. Dan moet je je niet laten
tegenhouden door wat stadse mensen die overal van opschrikken."
Overdreven
Zij zijn behoorlijk geschrokken toen een
raadslid hen vertelde: ‘Als jullie wat verdienen aan iets waar een ander last
van heeft, ben ik tegen.’ Gerrit Schuijt: „Daar zakt je mond toch van open,
zo’n stalinistische opmerking. Bovendien zwaar overdreven. Je krijgt op
gesubsidieerde turbines geen 25, maar 9 cent per kilowattuur." Vader en
zoon Schuijt zien overigens niets in het idee van de gemeente, om wel mee te
investeren in de drie windturbines die ten noorden van Sint Maartensvlotbrug
wel gebouwd mogen worden.
Schuijt: „Ik heb nu al gehoord dat daar ook
weer protesten komen, die turbines zijn nog kleiner dan die van ons, je moet
bovendien delen en dan ook nog de helft’afdragen aan de landeigenaar. Wij
richten ons op de vervanging en opschaling van ons eigen turbine bij ons
bedrijf; we zijn nog lang niet uitgestreden.’
0 reacties :
Een reactie posten