Politieke onbenul

 13 mei 2005 - Anna Paulowna  -  Dat was de reactie van een toehoorder na de behandeling van het agendapunt Pietershof door de raad van A-P.

Kanttekeningen van Stichting JAS bij:

de raadsvergadering van 27 april 2005

Twee belangrijke zaken op de agenda: Pietershof en Kooyhaven. Vooraf was door het college aangegeven, dat in deze vergadering knopen moesten worden doorgehakt. Dus eindelijk duidelijkheid voor de betrokken burgers. Deze vergadering vond plaats in het ‘Wapen van Holland’ omdat het college veel inwoners verwachtte.

Pietershof
Op de agenda de brief van het college van 17 januari 2004, waarin het college aangeeft af te zien van realisering van Pietershof. Nut en noodzaak is niet aangetoond. Reeds eerder meldde de wethouder Steenbergen dat niemand zich bij de gemeente had gemeld voor vestiging op de Pietershof. Zes insprekers, 3 insprekers tegen Pietershof en 3 insprekers vòòr realisering van Pietershof. Van deze drie insprekers, vòòr de Pietershof, waren twee bestuurslid van Stichting BOB en de derde de voorzitter van de WLTO, dus ook uit de agrarische sector.

Directeur van Stichting BOB is raadslid en fractievoorzitter van de VVD, de heer Th. Meskers. Stichting BOB krijgt overheidssubsidie om voor de Pietershof bedrijven te interesseren. Maar omdat de heer Meskers, directeur van BOB is, en dus eigenbelangen heeft, mocht hij in deze raadsvergadering niet het woord voeren. Meskers loste dat probleem op door drie bestuursleden van BOB te laten inspreken. Allemaal legaal, maar toch…

Insprekers.
De insprekers die tegen de realisering waren kwamen wederom met een scala aan argumenten, waar nog steeds de coalitie van CDA en VVD zich niet over uit laat:
Geen haalbaarheid aangetoond. BOB een direct belang. Het voortbestaan van BOB gekoppeld aan het project. Geen dialoog gevoerd met belanghebbenden. Welke investeerders zijn er? Geen nut en noodzaak aangetoond, geen enkel draagvlak onder de bevolking. Geen alternatieven onderzocht. Levert amper arbeidsplaatsen.College heeft geen reden om door te gaan, zegt zelf niet ‘haalbaar’. Besluit gaat ook over bestuurlijke geloofwaardigheid en de persoonlijke geloofwaardigheid van die bestuurders. Een vooringenomen standpunt.
Op deze aangedragen zaken hebben de partijen die vòòr realisering zijn, CDA en VVD, nog geen enkele keer een reactie gegeven. En dat is een kwalijke zaak, want waarom spreken deze inwoners in. Toch om de politieke partijen uit te nodigen hun aangedragen punten te weerleggen als ze het niet eens zijn met deze insprekers. Nee, in de Polder gaat dat heel anders, daar zeggen de politieke partijen gewoon niets over aangedragen zaken. Doen of ze oorkleppen op hebben.

Hilariteit
De (CDA en VVD) coalitie gebruikt wel al deze aangedragen zaken, bij hun standpunt bepaling, om de Kooyhaven af te wijzen, die ze om wat voor reden dan ook niet willen En dit gaf in de zaal grote hilariteit. De heer Dorsman (CDA) verkondigde bij zijn pleidooi om geen Kooyhaven te realiseren: geen nut en noodzaak aangetoond, geen draagvlak, geen alternatief onderzocht. Maar bij de Pietershof hoefde dat allemaal niet. Het ‘zwaan kleef aan effect’ wat door raadslid de heer van Balen Blanken bij het Pietershof verhaal werd gebruikt, omdat er nog geen gegadigden zijn, werd nu door de zaal opgevoerd in het debat over het doorgaan van de Kooyhaven. Een lachwekkende vertoning. Een raad die je dus absoluut niet serieus kunt noemen. En inderdaad zoals een inspreker tegen de Pietershof verkondigde: Dit gedraai van de raad is onacceptabel. Dit besluit gaat ook over bestuurlijke geloofwaardigheid.

Drie poten
Het CDA was nog het duidelijkst te volgen. Zij zitten natuurlijk altijd nog met ‘onze (CDA) Dik’. Onze Dik moet n.l. om zijn Europese subsidie voor het project Bloementuin te kunnen ontvangen de ‘drie poten’ van het project realiseren. Anders geen Europese subsidie. In het ergste geval moet de provincie (dus wij burgers) de tekorten betalen. Maar nu lijkt het erop dat vooral het CDA ervoor gaat want zij stellen: de recreatie moet gelijk opgaan met de realisering van het bedrijventerrein Pietershof. Maar ook zij zien geen snelle realisering en zeggen: de Pietershof dient opgenomen te worden in het nieuw te realiseren bestemmingsplan van het buitengebied. Daarmee wordt de Pietershof opnieuw op de lange baan geschoven. Het nieuwe bestemmingsplan is op zijn vroegst over drie jaar definitief.

De VVD was voor: op basis aan de VVD verstrekte informatie welke bestond uit cijfers van Spaansen B.V. En dan kom je er makkelijk af. Want verder werd hierover niet uitgewijd. Het geheel resulteerde in een motie van VVD en CDA waarin het college de opdracht krijgt de realisering van Pietershof in het nieuwe bestemmingsplan ter hand te nemen.

De PvdA noemde wederom de economische en financiële haalbaarheid, die nog altijd niet geleverd is. Noemde ook nog even dat de sector waar het voor bedoeld is, zelf geen activiteiten ontplooid. Deze sector realiseert alle uitbreidingen op eigen erf en hebben geen behoefte aan een bedrijventerrein. Ook gaf de PvdA duidelijk aan, dat de bedrijventerreinen regionaal bezien behoren te worden en dat Kruiswijk en Kooypunt genoeg ruimte bieden.

Leal
Fractie Leal gaf aan, dat het collegestandpunt duidelijk is. Zij heeft een onwrikbaar standpunt. Het standpunt kan niet zonder gevolgen blijven. Leal liet nog eens weten dat de taak van de raad het controleren van het college is. Als het college met de Pietershof aan de slag gaat is het voortbestaan van het college onhoudbaar. Tenminste als het zichzelf respecteert. Lijst Leal is gevoelig voor Natuurbehoud en kiest voor rust en ruimte.

WESP
De heer Muis had als reactie op de recreatie plannen bij het bedrijventerrein: ’Recreanten? Er zullen er meer komen naar de zoutmijnen in Siberie dan hier.’

Wethouder
Het college bij monde van de wethouder, de heer Steenbergen stelde de vraag: Kan het college met deze motie van de VVD en CDA leven. De wethouder noemde de volgende zaken op: Is het in strijd met het Streekplan Als de ontwikkeling mogelijk geacht wordt, moet rekening gehouden worden dat Pietershof o.a.een uitsluitinggebied is. Er moeten hele goede argumenten zijn om de beklemming op het gebied vanwege de Ecologische hoofdstructuur, gebied van archeologische waarde en grenzend aan natuurgebied te weerleggen. Noemde ook de regionale bedrijventerreinenvisie. De richtlijnen hiervoor zijn nog niet afgekomen. Gaf nog aan, dat het servicecentrum planologisch niet dient uit te gaan van eigendomsgrenzen.

Motie PvdA
Een politieke zet van de PvdA. Een motie waarin zij vertrouwen uitspreken in het standpunt van het college (niet realiseren). Deze werd verworpen door tegenstemmen van CDA en VVD. Dus geen vertrouwen in college? De bal werd bij het college gelegd. Na een schorsing, kwam het college met een flauw verhaal. Ze waren niet in de gelegenheid geweest de plannen van de Stichting van de heer Steltenpool te bezien. Ook geen tijd voor de aanwezige geheime onderbouwing (cijfers van Spaansen B.V.). Het college heeft nog de nodige tijd nodig Zij houden de motie aan. En dat is vreemd als je bedenkt, dat er toch knopen zouden worden doorgehakt.

Toneelstuk
De volgende dag verkondigt wethouder S. Steenbergen in de Schager Courant, dat het presidium (vergadering van fractievoorzitters) er op voorhand mee ingestemd had, dat het college geen standpunt zou innemen. Hiermee staat vast dat inwoners die denken in een onschuldige en open vergadering te zijn het volstrekt mis hebben. Het was een compleet geregisseerd toneelstuk voorbereid in het achterkamertje van CDA en VVD. Gefeliciteerd coalitie en college een dikke voldoende voor de uitvoering.

Kooyhaven
Na het voorgaande gelezen te hebben heeft het geen enkele zin meer iets over Kooyhaven te verslaan. Alle politieke partijen waren tegen en hoe hier de rolverdeling van dit toneelstuk was, heeft wethouder Steenbergen zich niet laten ontglippen. Raadsvoorzitter Pennink, tevens voorzitter van de stuurgroep Kooyhaven zal het toneelstuk vast kunnen uitleggen aan de Provincie, stuurgroep Kooyhaven, gemeente Den Helder en het Gewest.

Poppenkast van Franken
Wethouder, mevrouw Franken (CDA), die in het hele spel niet voor kwam, kon dit voor zoveel mensen in het ‘Wapen van Holland’ niet over haar kant laten gaan. Om ook in de schijnwerpers te komen had Franken voor een eigen oplossing in het poppenkastspel gekozen. Fractie Leal had schriftelijke vragen gesteld over haar afwijkende college standpunt van het voorstel Kooyhaven. En daar had wethouder Franken een prachtig uitgetypt stuk voor klaar liggen om op te lezen. Zo kwam Franken toch nog even in de schijnwerpers.

Bron: redactie JAS