Verzet tegen de plannen voor energiewinning door wind en zon op land, neemt allengs georganiseerdere vormen aan.
Maandag maken verontruste burgers uit met name het noordelijk deel van Noord-Holland hun opwachting bij het Provinciehuis in Haarlem. De spandoeken worden al beschilderd.
Aanjager van het verzet is Kor Buitendijk uit Bobeldijk. Hij schreef namens zes bewonersgroepen, die meedoen aan de inspraak op de Regionale Energiestrategie (RES), een ingekomen stuk, bedoeld voor de komende Statenvergadering.
Want die heeft op de agenda het ’Noord-Hollands perspectief’ op de RES’en staan. In de provincie zijn er namelijk twee: een voor het noordelijk en het zuidelijk deel. Voor het hele land zijn er dertig RES’en in de maak, die voor 1 juni in concept moeten zijn vastgesteld.
De Staten is gevraagd dit ’perspectief’ te onderschrijven, zodat de provincie als het ware op voorhand de kaarten op tafel kan leggen. Zodoende lopen gemeenten (in noord achttien en in zuid 29) niet het risico dat locaties die zij geschikt vinden voor zonnepanelen en windturbines, later door de provincie worden afgekeurd.
Kritisch platform
De bewonersgroepen voor wie Buitendijk het opneemt, komen uit het noordelijk deel van de provincie. Drie - die uit Enkhuizen, Hoorn en Stedebroec - afficheren zich als ’werkgroep’, maar uit de namen van de andere drie blijkt direct waar ze voor staan: ’Geen windturbines bij woningen in Koggenland’, ’Kritisch Platform Ontwikkeling Zijpe en Schagen’ en simpelweg: ’Geen windturbines in Medemblik’.
Hun steen des aanstoots is dat in alle plannenmakerij de Noord-Hollandse regel is losgelaten dat windturbines minimaal 600 meter van huizen moeten afstaan. De provincie heeft dat gedaan, om het proces waarin de RES’en worden ontwikkeld geen beperkingen op te leggen. „Terwijl andere specifiek Noord-Hollandse regels, zoals over weidevogelgebieden, wel van meet af worden meegenomen”, zegt Buitendijk.
Zijn strijdlust is verklaarbaar, omdat hij in 2015 ook al bij het amendement betrokken was, dat die 600-metergrens een plek gaf in het Noord-Hollandse ’wind op land’-beleid. „Hartstikke goed, die energietransitie, zeg ik oprecht, maar niet op een paar honderd meter vanaf mijn huis. En vanaf iedereen zijn huis.”
Buitendijk ziet dat bij de scenario’s die nu voor alle regio’s in de steigers worden gezet in het kader van de RES, kaarten worden gemaakt die rekening houden met al het provinciale beleid, minus de 600-metergrens.
Blanco
„Als je serieus een bottom-up-benadering wil, moet je álles blanco laten en niet alleen die afstandseis laten vallen. Als politicus mag gedeputeerde Stigter die grens herzien op grond van voortschrijdend denken, maar dan moet hij dat wel zeggen.”
De afstand tot windmolens is een aspect van leefbaarheid. „Waarom laten de kaarten in het zuiden van de provincie de minste mogelijkheden voor windturbines zien, terwijl daar de grootste energievraag is? Hoe kan het dat de leefbaarheid wel in de zuidelijke scenario’s is ingebracht en niet bij die van Noord-Holland Noord?”
Buitendijk wil met zijn groep een alternatief ’leefbaarheidsscenario’ maken, ’waarin wel uitgegaan wordt van 600 meter en zoveel als mogelijk wordt voldaan aan de opgaven van de energietransitie’.
Loslaten van de 600-metergrens noemt hij ’maatschappelijk ontwrichtend’.
Regionale Energie Strategieën: RES
De provincies zoeken mogelijkheden om in 2030 in totaal 35 TWh elektriciteit op te wekken met zonnepanelen en windturbines. De teller staat nu op 26 TWh dus er is nog negen nodig. Het land is in dertig regio’s verdeeld, met elk een eigen Regionale Energie Strategie. In werkateliers worden die ontwikkeld en daaraan doen energiebedrijven, netbeheerders, bedrijven en bewoners mee. Voor 1 juni moeten de strategieën in concept zijn vastgesteld door provincies, gemeenten en waterschappen. Volgend jaar volgt definitieve vaststelling en dan zijn de plekken waar hoeveel turbines en panelen kunnen komen bepaald.
Noordhollands Dagblad
0 reacties :
Een reactie posten