De moeizame strijd van Tocardo

Datum:
  • woensdag 16 oktober 2019
  • in
  • Categorie: , , ,
  • Voor de tweede keer is Tocardo, fabrikant van getijden turbines in Den Oever, failliet verklaard.


    Winnie van Galen 16-10-2019


    De curator onderzoekt of een doorstart, net als in 2018, andermaal tot de mogelijkheden behoort. Volgens een van Tocardo’s aandeelhouders zijn de mogelijkheden beperkt en lukt het alleen als kapitaalkrachtige partijen met een lange adem instappen.
    Het zit Tocardo, fabrikant van elektriciteit opwekkende waterturbines in Den Oever, niet mee. Voor de tweede keer in een relatief korte periode is de onderneming failliet verklaard. De mogelijkheid van een doorstart wordt onderzocht, aldus curator Marc Le Belle.
    ’Uitermate teleurstellend, verdrietig en jammer,’ noemt Bart Blokhuis het faillissement van Tocardo. Blokhuis is directeur van Participatiefonds Duurzame Economie Noord-Holland. Genoemd fonds was een van de partijen die in begin 2018 financieel de schouders zette onder een doorstart van de onderneming. Op dat moment lonkte er voor Tocardo op de korte termijn voldoende groeimogelijkheden, legt Blokhuis uit. Het speelveld ziet er inmiddels anders uit. Door tal van oorzaken is er op de korte en middellange termijn momenteel ’geen perspectief voor getijdenenergie’.

    Onvriendelijk

    Blokhuis: ,,Bedrijven die zich wereldwijd met getijdenenergie bezighouden hebben het moeilijk. Die situatie geldt ook voor bedrijven die bezig zijn met de opwekking van energie uit golfbewegingen en zout-zoetwater batterijsystemen. Wat daarbij niet helpt is het subsidiestelsel dat onvriendelijk is voor die vormen van energie. Het subsidie-apparaat past niet lekker waardoor partijen afhaken. Het resultaat is dat er geen turbines werden verkocht en de omzet van Tocardo achterbleef.’’ Evenmin hielp het mee dat allerlei projecten waar Tocardo voor in de race was, zijn omgevallen, aldus Blokhuis. De onzekerheid over de Brexit heeft daarbij eveneens een rol gespeeld. ,,Tocardo had in Engeland heel mooie energieprojecten. Maar de Brexit roept zoveel vraagtekens op bij financiers dat ze zijn afgehaakt.’’
    Een ander minpunt vormt het rendement van de waterturbines. Volgens Blokhuis leveren ’ze relatief weinig stroom en zijn daarmee een dure vorm van energie’. ,,Aan de andere kant is het wel een aantrekkelijke vorm van stroomopwekking, gezien de constante beweging van eb en vloed. Het mooie is ook dat je de waterturbines niet ziet en hoort en ze geen landoppervlak in beslag nemen.’’

    Zeeland Tidal Power

    Sinds 2015 draaien er onder meer vijf turbines van Tocardo in de Zeeuwse Oosterscheldekering. Ze leveren stroom die wordt afgenomen door Delta Energie, een van de partijen in het consortium Zeeland Tidal Power waarvan Tocardo eveneens onderdeel uitmaakt. Zeeland Tidal Power ontwikkelde ideeën om de helft van de Oosterscheldekering van waterturbines te voorzien, goed voor een productie van 100 megawatt aan stroom. Een hoeveelheid die toereikend is om alle huishoudens in Zeeland van stroom te voorzien. Rijkswaterstaat haalde een streep door het plan. Een dergelijke hoeveelheid turbines zou mogelijk nadelige gevolgen hebben voor de constructie van de waterkering.
    Toenmalig Tocardo-directeur Hans van Breugel was optimistisch over het welslagen van de plannen die Zeeland Tidal Power had. ,,Technisch en financieel is het mogelijk. Het staat of valt alleen nog met de politieke wil. Als we gesteund worden door Zeeland en Den Haag is dit zeker haalbaar’’, liet hij aan Omroep Zeeland weten. Van Breugel werd in april bij Tocardo opgevolgd door Andries van Unen.
    In het geval een doorstart van de waterturbinefabrikant uitblijft, zal Delta Energie geen stroom meer kunnen afnemen, laat een woordvoerder weten. ,,De turbines hebben onderhoud nodig, ze hangen onder de Oosterscheldekering waar een vergoeding tegenover zal staan, kortom; er spelen allerlei zaken die eerst geborgd moeten worden.’’ Volgens een van de partijen in Zeeland Tidal Power is de focus op groene energie volledig verschoven naar de windmarkt die voor investeerders lucratief is en duidelijker subsidieregels kent dan die voor getijdenenergie gelden.
    Het testcentrum van Tocardo is gevestigd in Den Oever bij de Afsluitdijk. Sinds 2008 is daar een waterturbine actief. In 2015 werd de testsite uitgebreid met de installatie van drie turbines die stroom leveren (300 kilowatt) voor honderd huishoudens. Het is vooralsnog onduidelijk welke consequenties het faillissement van Tocardo voor genoemde installatie heeft.
    De turbines van Tocardo zijn onder meer verkocht aan Nepal, waar ze stroom opwekten in een rivier. Aan Japan werden er vijf verkocht voor de opwekking van energie in zee tussen eilanden.
    Ondanks het ontbreken van perspectieven voor de korte en middellange termijn zijn de kansen voor Tocardo niet verkeken, legt Blokhuis uit. Er zijn dan wel ’grote partijen met diepe zakken nodig’ die geloven in getijdenenergie en bereid zijn de ontwikkelingen een lange adem te gunnen. De vraag is of die partijen zich melden, vooralsnog zegt Blokhuis die kans ’somber in te zien’. ,,Voor Nederland was het een mooie kans geweest om van getijdenenergie in combinatie met de Deltawerken een exportproduct te maken, zoals de Denen met windturbines hebben gedaan.’’ Blokhuis zal via het Participatiefonds Duurzame Economie niet opnieuw in Tocardo investeren. ,,Er zit 85 miljoen euro in het fonds, we hebben best wat middelen tot onze beschikking. maar we gaan die middelen niet tot in lengte van dagen inzetten om Tocardo levend te houden.’’
    Aan de ontwikkeling van de waterturbine die stroom opwekt is vijftien jaar gewerkt. In 1997 kocht Teamwork Technologie het ontwerp voor een dergelijk apparaat en stopte miljoenen euro’s in de ontwikkeling ervan onder meer gevoed door subsidies. Uit de activiteiten ontstond in 2008 Tocardo waar later tal van investeerders instapten. In 2018 kwam het bedrijf in de problemen toen de geplande verkoop van een pakket aandelen aan het Canadese Tribute Resources afketste waarna Tocardo failliet ging. Dankzij een groep Nederlandse investeerders leidde het korte tijd later tot een doorstart.

    Curator

    Curator Le Belle kan vooralsnog weinig zeggen of een doorstart opnieuw tot de mogelijkheden behoort. ,,De technologie is voor veel partijen aantrekkelijk, maar een doorstart maken van dit ingewikkelde pakket is niet eenvoudig. Concrete plannen zijn er nog niet, de tijd om een doorstart te onderzoeken is er wel, aldus Le Belle, die aangeeft zeker enkele weken nodig te hebben om een beter beeld te krijgen.
    Winnie van Galen
    Noordhollands Dagblad


    1 reacties :

    Anoniem zei

    Een bedrijf wat tot 2 x aan toe failliet gaat moet eens bij zichzelf te rade gaan. Voorlopig is nog geen enkele vorm van groene energie winstgevend gebleken, tenminste als de subsidies niet worden meegerekend en getijde energie al helemaal niet. Slechts een paar uur per dag levert het tij genoeg stroming op om de turbines nog enigszins genoeg stroom te laten leveren.

    Een reactie posten